4 No kend ich mei seit funn di sach auslayya zu eem, un eem's veisa mitt mei maul.
Du hosht ksawt, ‘Ich zayl diah goot du, un dei nohch-kummashaft macha vi da sand am say nohch, so feel es nimmand si zayla kann.’”
Saynet nau, ich habb alles pinklich zammah gedu fa mei seit veisa; ich vays es Gott mich unshuldich finna zayld.
Avvah ich dayt gleicha shvetza zumm Awlmechticha, un eem veisa es ich unshuldich binn.
Vann ich yusht vist vo een zu finna, un zu sei shtool kumma kend.
Ich kend no ausfinna vass eah miah andvadda dayt, un fashtay vass eah zu sawwa hott zu miah.
Sawk uns vass miah sawwa sedda zu eem, miah sinn im dunkla un vissa nix.
“Zayld sellah es eiyaht mitt em Awlmechticha, een recht setza? Loss sellah es Gott pshuldicht eem andvat gevva!”
Fa da sayk funn dei nohma, oh Hah, fagebb mei sinda, fa si sinn feel.
Shaff's aus fa mei recht, oh Gott, un nemm mei sacha uf geyyich en ungettlich folk, mach mich frei funn zvay-ksichtichi un falshi mensha.
Gmohn mich droh an di sacha es blatz gnumma henn, vella dee sacha ivvah-shvetza; veis miah favass du maynsht es du unshuldich bisht.