In meim angsht habb ich ksawt, “Ich binn veit vekk kshtohsa funn dei awwa.” Avvah du hosht mich keaht frohwa fa bamhatzichkeit, vo ich groofa habb zu diah.
Avvah vann ich sawk, “Ich zayl nimmi an een denka, adda in seim nohma shvetza,” dann is sei vatt vi en feiyah in meim hatz, vi en feiyah eikshpatt in mei gnocha. Ich va gans matt funn's zrikk hayva, un ich kann's yusht nett du.
Un see hott sich gedummeld un is kshvind viddah rei kumma zu em kaynich un hott ksawt, “Ich vill havva es du miah grawt da kobb fumm Johannes da Dawfah gebsht uf en dellah.”