In selli dawwa voah em Ahithophel sei roht ohgnumma es vi vann ebbah Gott selvaht frohwa dayt. Sell is vi da Dawfit un da Absalom awl zvay em Ahithophel sei roht gnumma henn.
Awl sei breedah un shveshtahra un selli es een gekend henn difoah, sinn kumma un henn broht gessa mitt eem in seim haus. Si henn eem zu kshprocha un een gedrohsht veyyich awl da druvvel es da Hah uf eem gebrocht katt hott. Yaydahs funn eena hott eem samm geld un en goldichah ring gevva.
Ich heah feel leit am mich fashelda, “Angsht is ivvahrawlich,” sawwa si, “farohdet een! Vella een farohda!” Awl mei freind sinn am voahra un vatsha fa sayna vann ich falla zayl; si sawwa, “Fleicht vatt eah fafiaht, no kenna miah een ivvah-kumma un's ausnemma uf eem.”
See heild biddahlich in di nacht, 's awwa-vassah lawft ivvah iahra bakka nunnah. See hott nimmand fa sich drayshta, unnich awl selli es see als gleebt henn. Awl iahra freind sinn vekk gedrayt funn iahra, un sinn iahra feind vadda.
Da broodah gebt sei ayknah broodah ivvah es eah umgebrocht vatt, un da daett sei ayya kind. Un kinnah zayla uf shtay geyyich iahra eldra un zayla di shuld sei es si umgebrocht vadda.
Ich binn nett am shvetza veyyich awl funn eich. Ich vays veah ich raus groofa habb. Avvah dee Shrift muss folfild vadda, ‘Deah vo mei broht est, deah drett uf mich mitt sei fees.’