Avvah eah selvaht is noch en dawk veidah in di vildahnis ganga. Eah is an en baysa-bohm kumma un hott sich drunnah kokt. Eah hott kfrohkt fa shteahva un hott ksawt, “Dess is genunk, Hah, nemm nau mei layva funn miah; ich binn nett bessah es mei foah-feddah.”
Vass kann ich sawwa? Eah hott kshvetzt zu miah, un eah selvaht hott dess gedu, ich lawf daymeedich di ivvahricha funn mei yoahra, veil mei sayl biddah is.
Es voah geviss fa mei goot, es es miah so bang voah. Du hosht mei sayl hatzlich ohgnumma, so es see nett fadauva gayt. Du hosht awl mei sinda hinnich dei bukkel gedu.
Vo di sunn uf kumma is hott Gott en haysah east vind kshikt, un di sunn hott so hays uf em Jona sei kobb ksheind es eah shiah ummechtich is vadda. Eah hott no gvinsht eah kend shteahva un hott ksawt, “Ich vett leevah doht sei es layva.”