3 vi kenna miah vekk kumma mitt vann miah so en grohsi saylichkeit fa'achta? Dee saylichkeit voah seahsht gebreddicht bei em Hah, un voah shuah gmacht zu uns bei selli es een keaht henn.
Di leit es am say nohch voona zayla sellah dawk sawwa, ‘Saynet vass es gevva hott mitt selli es miah uns falossa henn druff, selli es miah ditzu ganga sinn fa hilf un uns frei macha fumm kaynich funn Assyria! Vi kenna miah lohs gmacht vadda?’”
Mei gerechtichkeit is nayksht, mei saylichkeit is uf em vayk, un mei eahm zayla di heida richta. Lendah veit ab sinn am gukka fa mich, un sinn am voahra uf mei oahm.
Fa di shawva fressa si vi glaydah, un di veahm fressa si vi vull. Avvah mei gerechtichkeit bleibt fa'immah, un mei saylichkeit funn layves-zeit zu layves-zeit.”
Gukket moll, da Hah lost's heahra zu di endah funn di eaht: “Sawk zu di Dochtah funn Zion, ‘Gukk moll, dei Heiland is am kumma, eah bringd sei lohn mitt sich, selli es eah frei gmacht hott gayn fanna heah.’”
Avvah da kaynich in Jerusalem hott geyyich een kshaft un hott mennah zu Egypta kshikt fa geil un feel greeks-gnechta greeya. Zayld dess shaffa? Kann eah vekk kumma mitt demm? Kann eah sell bund brecha un drunnah raus kumma?
Veil eah sell fa'acht hott vass eah kshvoahra hott fa halda, un deich sell's bund gebrocha hott, un aw awl dee sacha gedu hott, dann zayld eah nett vekk kumma.’
Eah hott no ksawt, “Vass fa sacha?” Un si henn ksawt zu eem, “Di sacha veyyich Jesus funn Nazareth, vo en mechtichah brofayt voah in di sacha es eah gedu un ksawt hott fannich Gott un awl di leit;
funn di zeit es da Johannes am dawfa voah, biss da dawk vo Jesus nuff gnumma vadda is funn uns. Deah soll en zeiya sei mitt uns es Jesus uf kshtanna is funn di dohda.”
Mennah funn Israel, heahret dee vadda: Jesus funn Nazareth voah en mann funn Gott unnich eich mitt vundahboahri sacha un vundahra es Gott deich een gedu hott unnich eich, vi diah aw visset.
Fa siddah es in di veisheit funn Gott, di veld in iahra veisheit Gott nett vissa hott kenna, dann voah's Gott leeblich fa selli saylich macha vo glawva deich's gebreddich, dess vass di veld dumhayda hayst.
Vann leit sawwa, “Fridda, un miah henn kenn kfoah,” no bletzlich kumd dess fadeahves uf si vi di shmatza uf en fraw vo en kind havva zayld. Un nimmand kann vekk difunn.
Avvah an dee letshta dawwa hott eah kshvetzt zu uns deich sei Sohn, deah vo eah ufketzt hott fa alli sacha eahva, un deich deah es eah aw di veld gmacht hott.
Saynet ditzu es diah deah ab-heichet vo shvetzt. Fa vann selli nett vekk kumma sinn mitt, vo's nett gedu henn fa een abheicha es kshvetzt hott uf di eaht, vi feel vennichah kenna miah vekk kumma mitt, vann miah een nett abheicha es shvetzt fumm Himmel.
grawt so voah Christus aymol gopfaht fa di sinda vekk nemma funn feel leit. Un eah zayld's zvett mohl kumma, nett fa ebbes zu du havva mitt sinda, avvah fa selli saylich macha es am voahra sinn uf een.