Fasell gebt da Hah selvaht en zaycha zu diah: En yung leddich maydel zayld en kind in sich havva, un en boo vatt geboahra zu iahra. See zayld een Emmanuel haysa.
Avvah da engel hott ksawt zu iahra, “Da Heilich Geisht zayld uf dich kumma, un di graft fumm Alli-Haychshta zayld ivvah dich kumma. Deich sell zayld sell heilich kind vo geboahra vatt Gottes Sohn haysa.
Un da Johannes hott zvay funn sei yingah zu sich groofa, un hott si zumm Hah kshikt fa een frohwa, “Bisht du da vann vo kumma soll, adda sella miah gukka fa en anra?”
Un's Vatt is flaysh vadda, un hott unnich uns glaybt. Miah henn sei hallichkeit ksenna, foll mitt gnawt un voahheit. Dess voah di hallichkeit fumm Faddah sei aynsishtah Sohn.
Un miah bekenna dess; grohs is dee voahheit es Gott bekand gmacht hott zu uns: Gott hott sich gvissa im flaysh, voah gerecht kaysa im Geisht, voah ksenna bei engel, voah gebreddicht unnich di Heida, voah droh geglawbt in di veld, un voah nuff gnumma in di hallichkeit.
Seahsht hott eah ksawt, “Opfahra un kshenkah, brand-opfahra un sind-opfahra hosht du nett vella un si sinn diah aw nett kfellich.” Dee sinn awl gopfaht noch em Ksetz.
Siddah es di kinnah flaysh un bloot henn, dann is eah vadda vi si, un hott iahra flaysh un bloot ohgnumma. Dess voah so es deich sei doht, eah zu nix macha kann deah vo graft hott ivvah da doht, sell is, da Deivel.
In di dawwa funn seim layva, hott Jesus gebayda un ohkalda mitt en laudi shtimm un mitt awwa-vassah zu demm vo een halda hott kenna fumm doht. Un eah voah keaht gvest veil eah Gott di eah gevva hott.
Eah hott unsah sinda gedrawwa in seim aykna leib uf em greitz, so es miah, vo doht sinn zu sinda, layva sedda fa gerechtichkeit. Deich sei gayshel-meiks sind diah kayld vadda.