2 Avvah an dee letshta dawwa hott eah kshvetzt zu uns deich sei Sohn, deah vo eah ufketzt hott fa alli sacha eahva, un deich deah es eah aw di veld gmacht hott.
Es zayld zu kumma in di letshta dawwa, es da berg vo da tempel fumm Hah druff shtayt, da feddahsht sei zayld unnich awl di berga; eah zayld uf kohva sei ovvich awl di hivla, un awl di heida zayla datt anna lawfa.
“Dess is vass da Hah sawkt— deah es dich saylich macht, un dich kshaffa hott in di muddahs-leib: Ich binn da Hah, deah es alles gmacht hott, deah laynich es di himla auskshtrekt hott, deah es di eaht ausglaykt hott gans laynich,
'Sis mich es di eaht gmacht hott, un ich habb di leit kshaffa es drinn sinn. Mei aykni hend henn di himla auskshtrekt, un ich hayb di shtanna im blatz.
Dess is vass da Hah sawkt, deah es di himla kshaffa hott, eah is da Gott es di eaht kshaybt un gmacht hott, un es see gegrund hott. Eah hott see nett gmacht fa leah sei, avvah so es leit drinn sei sella. Eah sawkt, “Ich binn da Hah, un's hott kenn anrah.
Da zann fumm Hah zayld nett zrikk drayya biss eah folshtendich ausricht vass eah im sinn hott zu du. In di letshta dawwa zaylet diah dess recht fashtay.
Du zaylsht geyyich mei leit Israel kumma vi en volk es ivvah's land kumd. In di dawwa es am kumma sinn, oh Gog, zayl ich dich geyyich mei land bringa, so es di heida lanna mich kenna, vann ich mich moll heilich veis deich dich fannich iahra awwa.
Avvah's is en Gott im himmel es so fashtekkeldi sacha gvissa macht. Eah hott em Kaynich Nebukadnezar gvissa vass blatz nemma zayld shpaydah naus. Dess is vass dei drohm voah un di visions in dei meind vo du uf deim bett gleyya hosht:
Shpaydah zayla di Kinnah-Israel zrikk drayya, un zayla da Hah iahra Gott un da Dawfit iahra kaynich sucha. Si zayla zumm Hah un sei gnawt kumma am ziddahra in di letshta dawwa.
In di letshta dawwa avvah, vatt da berg vo da tempel shtayt ufgebaut. Eah vatt da evvahsht unnich awl di berga, un di leit funn anri lendah kumma bei zu eem.
Eah voah alsnoch am shvetza vo en helli volk ivvah si kumma is, un en shtimm aus di volk hott ksawt, “Dess is mei leevah Sohn, mitt eem binn ich goot zufridda, heichet een ab.”
Avvah vo di layns-leit da sohn ksenna henn, henn si ksawt zu sich selvaht, ‘Dess is da eahvah; kummet, vella gay un een doht macha no greeya miah di eahbshaft.’
Avvah Jesus voah yusht shtill. Un da hohchen-preeshtah hott ksawt zu eem, “Bei em levendicha Gott musht du shveahra un andvat gevva. Sawk uns eb du Christus, da Sohn Gottes bisht.”
Nau hott eah alsnoch aynah katt, dess voah sei aynsishtah sohn vo eah oahrich leeb katt hott. Eah hott een noch's letsht kshikt un hott ksawt, ‘Si vadda doch geviss may fashtand veisa geyyich mei ayknah sohn.’
Un's Vatt is flaysh vadda, un hott unnich uns glaybt. Miah henn sei hallichkeit ksenna, foll mitt gnawt un voahheit. Dess voah di hallichkeit fumm Faddah sei aynsishtah Sohn.
Ich hays eich nimmi lengah gnechta, veil en gnecht nett vayst vass sei meishtah am du is, avvah ich habb eich freind kaysa, veil alles es ich keaht habb funn meim Faddah havvich eich vissa glost.
Fa Gott hott di veld so leeb katt es eah sei aynsishtah geboahranah Sohn gevva hott, so es awl dee vo an een glawva, nett faloahra gay sella, avvah sella ayvich layva havva.
‘Es zayld blatz nemma in di letshta dawwa, sawkt Gott, es ich mei Geisht ausleahra zayl uf awl mensha. Un eiyah boova un mayt zayla sawwa funn geishtlichi sacha es ich eena veisa zayl. Di yunga mennah zayla geishtlichi sacha sayna, un di alda mennah zayla geishtlichi sacha sayna in drohma.
Un vann miah kinnah sinn, dann sinn miah aw eahvah; naymlich, eahvah funn Gott, un mitt-eahvah mitt Christus. So vann miah leida mitt eem dann henn miah aw en dayl mitt eem in sei hallichkeit.
Avvah miah breddicha di veisheit funn Gott vo fashtekkeld voah un vo ma nett sayna kann. Gott hott dee veisheit shund gevva eb di veld gvest voah fa unsah hallichkeit.
doch fa uns is yusht ay Gott da Faddah. Funn eem is alli ding kumma un miah layva fa een. Fa uns is yusht ay Hah Jesus Christus, un deich een is alli ding kumma un miah layva deich een.
Dess voah so es es auskfiaht vadda soll vann di zeit moll folfild is; sell is, fa alli sacha zammah bringa in Christus, di sacha im Himmel un uf di eaht, deich een.
un fa alli-ebbah sayna macha vass auskshaft voah deich dee deef sach vass zu gedekt kalda voah in anri zeida bei Gott, deah vo alli sacha kshaffa hott deich Jesus Christus;
Fa zu vels funn di engel hott Gott selayva ksawt, “Du bisht mei Sohn, heit habb ich dich gezeikt”? Adda viddah, “Ich zayl sei Faddah sei, un eah soll mei Sohn sei”?
Avvah veyyich em Sohn hott eah ksawt, “Du hoksht uf dei kaynich-shtool, oh Gott, funn ayvichkeit zu ayvichkeit, du fiahsht dei Reich in gerechtichkeit.
vi kenna miah vekk kumma mitt vann miah so en grohsi saylichkeit fa'achta? Dee saylichkeit voah seahsht gebreddicht bei em Hah, un voah shuah gmacht zu uns bei selli es een keaht henn.
Avvah Christus, es en Sohn, voah shtandhaftich ivvah sei haus. Dess haus sinn miah, vann miah fesht hayva zu di fadrauwa un frayt funn unsah hofning biss an's end.
Siddah es miah so en grohsah hohchen-preeshtah henn, sell is, Jesus da Sohn funn Gott vo nuff in da Himmel ganga is, vella hohld hayva zumm glawva es miah bekenna.
Fa's Ksetz macht mensha hohchen-preeshtah vo shvach un foll faylah sinn. Avvah's Vatt funn shveahra, vo kumma is noch em Ksetz, hott da Sohn eiksetzt, deah vo ayvichlich folkumma is.
Eah hott kenn faddah adda muddah un kenn foah-feddah katt; kenn ohfang funn sei dawwa un kenn end fumm layva. Eah is faglicha zumm Sohn Gottes un bleibt en preeshtah fa'immah.
Shunsht hett eah oft leida missa siddah da ohfang funn di veld. Avvah nau, aymol, am end funn di veld hott eah sich gvissa, fa vekk du mitt sinda deich sich selvaht opfahra.