No hott da Dawfit ksawt zu seim boo da Solomon, “Sei shteik un gedrohsht, un richt dess aus. Feich dich nett, un faliah nett moot, fa Gott da Hah, mei Gott, is mitt diah. Eah lost dich nett nunnah un falost dich nett biss du awl di eahvet gedu hosht fa da deensht im Hah sei haus.
Eah is naus ganga fa da Asa ohdreffa un hott ksawt zu eem, “Asa un gans Juda un Benjamin, heichet miah ab. Da Hah is mitt eich vann diah mitt eem sind. Vann diah een suchet, zaylet diah een finna, avvah vann diah een falosset, dann falost eah eich.
Avvah diah brauchet deah greek nett fechta. Gaynd nunnah, shtaynd shtill, un vatshet vi si ivvah-gnumma vadda beim Hah, deah es bei eich is, oh Juda un Jerusalem. Feichet eich nett un seind nett bedreebt; gaynd nunnah un dreffet si oh, fa da Hah is bei eich.’”
Sei oahm is da oahm funn flaysh, avvah mitt uns is da Hah unsah Gott fa uns helfa un fechta fa uns.” Un di leit henn sich falossa uf di vadda fumm Kaynich Hiskia funn Juda.
Feich dich nett; ich binn bei diah. Sei nett engshtlich; ich binn dei Gott. Ich mach dich shteik un helf diah; ich hayb dich uf mitt di rechts hand funn mei gerechtichkeit.
Veah is so blind es mei gnecht is, un so dawb es da gebodda-drawwah es ich shikk? Veah is so blind es sellah es miah draut, adda so blind es em Hah sei gnecht is?
Vann du deich's vassah gaysht, dann binn ich bei diah. Un vann du deich di revvahra gaysht zayld's vassah dich nett fasaufa. Vann du deich's feiyah lawfsht, zaylsht du nett gebrend sei, di flamm brend dich nett uf.
deah es di vadda funn sei gnechta voah macht, un ausdrawkt vass foahksawt vatt bei selli es eah shikt, deah es sawkt veyyich Jerusalem, ‘Leit zayla drinn voona,’ un veyyich di shtett funn Juda, ‘Si zayla gebaut vadda,’ un veyyich selli es nunnah grissa sinn, ‘Ich zayl si ufbauwa,’
Ich zayl dich macha vi en vand zu dee leit, en mavvah shteik gmacht mitt bronze; si zayla geyyich dich fechta, avvah zayla dich nett ivvah-kumma, veil ich bei diah binn un dich aus di kfoah hald,” so sawkt da Hah.
Avvah da Hah is bei miah vi en mechticha mann; selli es mich fafolka, zayla shtolbahra un si greeya's nett gedu. Si greeya's nett ausgricht un vadda fashohmd; iahra shohm vatt nee nett fagessa.
Ich binn mitt diah un mach dich frei,’ sawkt da Hah. ‘Ich mach en end funn awl selli lendah vo ich eich ausnannah kshtroit habb drinn, avvah ich mach kenn folshtendich end funn eich. Ich shtrohf eich mitt vass recht is, avvah ich loss eich nett unkshtrohft gay.’
Avvah nau sei gedrohsht, Serubabel,’ sawkt da Hah. ‘Sei gedrohsht, Joshua, em Jehozadak sei boo es hohchen-preeshtah is. Seind gedrohsht awl diah leit fumm land,’ sawkt da Hah, ‘un shaffet. Fa ich binn mitt eich,’ sawkt da Awlmechtich Hah.
“Gukket moll, ich shikk aynah mitt meim vatt fannich miah heah fa da vayk rishta. No uf aymol kumd da Hah es diah am sucha sind an sei tempel, sellah es kumd un shvetzt veyyich mei bund, un sellah es diah havva vellet. Gukket moll, eah is am kumma,” sawkt da Awlmechtich Hah.
“Heich moll, en yung, leddich maydel zayld en kind in sich havva, un zayld en sohn in di veld bringa. Sei nohma soll Emmanuel sei.” Sell maynd, “Gott is bei uns.”
So nau, sinn miah Christus sei botshaftah, es vann Gott eich famohna dayt deich uns. Miah halda oh an eich in Christus sei blatz; machet fridda mitt Gott.
Avvah da Hah hott bei miah kshtanna, un hott miah graft gevva, so es deich mich, voah's Vatt folshtendich gebreddicht, un awl di Heida henn's heahra kenna. Eah hott mich aus em layb sei maul kalda.
No is da engel fumm Hah ruff kumma funn Gilgal zu Bochim un hott ksawt, “Ich habb eich ruff aus Egypta gebrocht un habb eich in's land kfiaht es ich kshvoahra habb zu eiyah foah-feddah, un ich habb ksawt, ‘Ich zayl mei bund mitt eich nee nett brecha.