8 Veil du feel lendah grawbt hosht, dann zaylsht du grawbt sei bei di leit es ivvahrich sinn. Fa du hosht mensha-bloot fagossa, un awl di lendah, shtett un leit faveesht un umgebrocht.
Vay zu diah, du es faveeshta dusht, du selvaht voahsht nett faveesht! Un du fafiahrah, nimmand hott dich fafiaht! Vann du moll ufheahsht faveeshta, zaylsht du selvaht faveesht vadda; vann du moll shtobsht fafiahra, zaylsht du selvaht fafiaht vadda.
Ich voah bays mitt mei leit, un habb mei eahbshaft faveesht. Ich habb si in dei hand gevva, un du hosht eena kenn bamhatzichkeit gvissa. Du hosht en shveah yoch uf si gedu, even uf di alda leit.
Awl di lendah zayla een, sei boo un sei kinds-kind deena biss an di zeit vann sei ayya land fald. No zayla feel lendah un grohsi kaynicha een macha si deena.
Heichet di leit ab es vekk kumma sinn funn Babylon, vi si fazayla in Jerusalem veyyich vi da Hah unsah Gott selli zrikk betzawld hott, fa sell vass si gedu henn zu sei tempel.
En shvatt zayld ivvah iahra geil un veyya kumma, un ivvah di fremda unnich eena! Si zayla veibsleit vadda. En shvatt zayld ivvah iahra keshtlichi sacha kumma un si zayla grawbt vadda.
Ich zayl Babylon iahra gott Bel shtrohfa; ich mach een raus shpautza vass eah kshlukt hott. Di heida zayla nimmi lengah zu eem lawfa; di mavvahra funn Babylon sinn nunnah kfalla.
No zayld da himmel un di eaht un alles es drinn is greisha mitt frayt ivvah Babylon, veil iahra feinda funn di natt runnah kumma fa see fechta.” So sawkt da Hah.
Deich dei feel sach handla, hosht du dich filla glost mitt unfashtand, un hosht ksindicht. So habb ich dich in shohm fumm berg funn Gott gedrivva, un habb dich raus kshtohsa, oh cherub es zu dekt, aus di mitt funn di feiyahricha shtay.
Si braucha kenn hols aus di feldah nemma un aw nett aus di busha, veil si dess greeks-ksha henn zu brenna. Si nemma's keshtlich sach zrikk funn selli es iahra keshtlich sach gnumma katt henn, un si nemma's grawbt sach zrikk funn selli is si grawbt katt henn, sawkt da Awlmechtich Hah.
Es veesht sach es du gedu hosht zu Lebanon zayld ivvah dich kumma, un es du di diahra doht gmacht hosht zayld dich fagelshtahra. Fa du hosht mensha-bloot fagossa, un hosht di lendah un shtett fadauva, un awl di leit es drinn voahra.
Avvah ich binn oahrich zannich mitt di heida funn anri lendah es shtols sinn un kenn druvvel henn. Ich voah yusht bissel zannich mitt mei leit, avvah di heida es ich gyoost habb fa si shtrohfa henn si gmacht oahrich soffahra.’
Dess is di granket es da Hah uf awl di leit in di lendah bringa zayld es geyyich Jerusalem kfochta henn. Es flaysh uf iahra leib zayld fafaula diveil es si noch uf iahra fees shtayn, iahra awwa zayla fafaula in iahra awwa-lechah un iahra zunga in iahra meilah.
Si henn naus gegrisha mitt en laudi shtimm un henn ksawt, “Du Heilichah un Voahhaftichah Hah; vi lang voahtsht du fa selli richta uf di eaht, un si shtrohfa fa unsah bloot?”