Veil da Hah nett ksawt katt hott es eah da nohma funn Israel ausreiva zayld unnich em himmel, dann hott eah eena kolfa deich di hand fumm Jerobeam, em Joas sei boo.
Dess is vass da Hah sawkt: “Da himmel is mei kaynich-shtool, un di eaht is mei foos-bank. So vass fa en haus kennet diah bauwa fa mich? Vass fa en blatz soll ich drinn roowa?
“Du solsht dess sawwa zu eena: ‘Dee gettah es da himmel un di eaht nett gmacht henn, zayla folshtendich zu nix gmacht vadda uf di eaht un unnich em himmel.’”
“Du fashtaysht, oh Hah, denk an mich un gebb acht uf mich. Nemm's aus uf mei fafolkah fa mich. Du bisht geduldich, nemm mich nett vekk, denk droh es ich am fashpott vadda binn fa dei sayk.
So vann da Hah eiyah Gott eich moll roo gebt funn awl eiyah feinda um eich rumm, im land es eah am eich gevva is fa's ivvah-nemma es en eahbshaft, no sellet diah awl di Amalekiddah gans ausreiva so es nimmand may an si denkt. Fagesset sell nett.
Da Hah zayld nett gnaydich sei zu so en mann, avvah sei haysah zann zayld brenna geyyich een. Awl di flucha in demm buch zayla uf een falla, un da Hah reibt sei nohma aus unnich em gansa himmel.
Eah zayld iahra kaynicha in eiyah hand gevva un diah zaylet iahra nayma ausreiva unnich em gansa himmel. Nimmand kann geyyich eich shtay biss diah si ausgebutzt hend.