Un da Hah is zu eem kumma selli nacht un hott ksawt, “Ich binn da Gott funn dei faddah Abraham; feich dich nett, fa ich binn mitt diah. Ich zayl dich saykna un dei nohch-kummashaft fameahra fa di sayk funn mei gnecht da Abraham.”
hott da Jesoiya ksawt zu eena, “Sawwet zu eiyah meishtah, ‘Dess is vass da Hah sawkt: Feichet eich nett veyyich di vadda es diah keaht hend—selli vadda funn di gnechta fumm kaynich funn Assyria es mich faleshtaht henn.
Feich dich nett; ich binn bei diah. Sei nett engshtlich; ich binn dei Gott. Ich mach dich shteik un helf diah; ich hayb dich uf mitt di rechts hand funn mei gerechtichkeit.
Feich dich nett, du veahmli Jakob, diah mennah funn Israel. Ich selvaht zayl diah helfa,” sawkt da Hah, dei Frei-Shtellah, da Heilich Gott funn Israel.
No zaylet diah roofa, un da Hah gebt andvat, diah zaylet greisha fa hilf, un da Hah sawkt, ‘Do binn ich.’ Vann diah's yoch vekk doond unnich eich, un ufheahret di fingah naus shtrekka, un evil shvetza veyyich anri,
Da engel hott ksawt, ‘Du dich nett feicha, Paulus. Du musht fannich da Kaisah gebrocht vadda, un Gott hott's zu glost es awl dee vo bei diah sinn, deich kumma zayla.’
Vo ich een ksenna habb, binn ich an sei fees kfalla es vi en dohdah. Avvah eah hott sei rechtsi hand uf mich glaykt un hott ksawt, “Feich dich nett, ich binn da eahsht un da letsht.
Feich dich nett veyyich di sacha es du leida musht. Gukk moll, da Deivel zayld samm funn eich eishtekka fa eich ausbroviahra, un fa zeyya dawk zayla diah dreebsawl havva. Avvah seind shtandhaftich biss an da doht, un ich gebb eich en krohn funn ayvich layva.