Da Pharisayah hott sich anna kshteld un hott gebayda mitt sich selvaht vi dess, ‘Ich dank dich, Gott, es ich nett binn vi anri leit, en rawvah, ungerecht, en aybrechah, adda even vi deah tax-einemmah.
Poah yoah zrikk hott da Theudas sich ufkshteld es vann eah en grohsah mann veah. En drubb mennah, baut fiah hunnaht, henn eem nohch gmacht. Avvah eah is doht gmacht vadda un dee vo eem nohch gmacht henn, sinn fashtroit vadda, un's hott nix raus gevva.
Deich di gnawt es gevva is zu miah sawk ich zu yaydah mann unnich eich: Nimmand soll haychah denka funn sich selvaht es vass eah denka sett. Avvah leevah, loss een sich selvaht richta in daymeedichkeit bei em glawva es Gott ausgedayld hott zu eem.
Vann ich broffetzeiya kann, un awl di deefa sacha funn Gott fashtay kann, un habb grohsi eisicht, un vann ich grohsah glawva habb es ich berga moofa kann, un habb kenn leevi, dann binn ich goah nix.
Ich binn en nah vadda deich dess gebraekk, avvah diah hend mich gmacht's du. Fa ich hett sedda glohbt sei bei eich siddah es ich nix vennichah binn es di haychshta aposhtla, even vann ich nix binn.
un vo si di gnawt ksenna henn es gevva voah zu miah, hott da Jakobus, da Petrus un da Johannes—dee vo gnumma voahra fa shtandhaftichi aposhtla sei—si henn miah un em Barnabas di rechts hand gevva, un voahra aynich mitt uns es miah zu di Heida gay sedda, un si zu di beshniddana.