Da Paulus un da Barnabas henn no geiyaht mitt eena, un si sinn hinnich nannah kumma. No henn si ausgmacht es da Paulus un da Barnabas, mitt edlichi funn eena, sella nuff an Jerusalem gay zu di aposhtla un eldishti funn di gmay veyyich dee sach.
Ich binn fashtaund es diah een so kshvind falossa vellet, deah vo eich in di gnawt funn Christus groofa hott, un sind am zu en annah effangaylium drayya.
Vo ich ksenna habb es si nett ufrichtich voahra veyyich di voahheit fumm Effangaylium, habb ich ksawt zumm Petrus fannich eena awl, “Vann du, vo en Yutt bisht—vann du laybsht vi di Heida un nett vi di Yudda, favass vitt du di Heida macha layva vi di Yudda?”
In eem voahret diah aw gmeikt un kseald mitt em Heilicha Geisht vo fashprocha voah, noch demm es diah's Vatt funn di Voahheit, dess is, es Effangaylium funn eiyah saylichkeit, keaht hend un aw geglawbt hend.
Miah danka aw Gott di gans zeit fa dess: vo diah's Vatt Gottes ohgnumma hend es diah keaht hend funn uns, hend diah's ohgnumma nett es es vatt funn mensha, avvah fa vass es voahhaftich is: es Vatt funn Gott, dess vass am shaffa is in eich vo glawva.
Leevi breedah, ich habb oahrich geahn vella shreiva zu eich veyyich di saylichkeit es miah awl mitt-nannah henn, avvah ich habb gmaynd's is nohtvendich fa shreiva zu eich un eich famohna es diah shtreidet fa da glawva halda vo ay moll un fa'immah gevva voah zu di saylicha.