Ich zayl em Hah sei zann drawwa veil ich ksindicht habb geyyich een. Ich drawk sei zann biss eah mei sach ausfiaht, un miah mei recht ausshaft. Eah zayld mich raus in di helling bringa, un ich zayl sei gerechtichkeit sayna.
Da Simon funn Kyrene, da faddah fumm Alexander un em Rufus, voah yusht am datt deich kumma aus di landshaft. Si henn een gmacht Jesus sei greitz drawwa.
Avvah da Simon hott ksawt, “Meishtah, miah voahra di gans nacht draus am shaffa un henn nix kfanga. Avvah vann du so sawksht lossa miah di nets viddah nunnah.”
Avvah da sohma uf em gooda bodda is vi selli vo vann si's Vatt heahra, nemma si's ei un hald es mitt en eahlich un goot hatz, un bringa frucht raus mitt geduld.”
Un miah braekka aw nett in demm vass nett unsah is, sell is, vass anri kshaft henn. Avvah miah hoffa vann da glawva in eich moll vaxt, kenna miah in demm vass uns gevva is, noch en feel graysahri eahvet du unnich eich,
Sinn si deenah funn Christus? Ich binn en bessahrah. (Ich shvetz vi en nah.) Ich habb feel haddah kshaft. Ich voah ivvah di maws fagaysheld un voah may eikshtekt, un oft shiah doht.
vi diah's Vatt funn layva uf hayvet. No kann ich froh sei veyya eich uf em dawk funn Christus veil ich nett kshprunga binn fa nix, adda kshaft habb fa nix.
Un ich frohk dich aw, mei shtandhaftichah mitt-helfah, helf dee veibsleit vo mitt miah kshaft henn im Effangaylium, un aw mitt em Klement un di ivvahricha funn meina mitt-helfah, dee vo iahra nayma im layves-buch henn.
Diah meindet noch, leevi breedah, vi miah kshaft henn un uns geblohkt henn; miah henn dawk un nacht kshaft so es miah kenn blohk voahra zu ennichs funn eich, diveil es miah's Effangaylium funn Gott gebreddicht henn zu eich.
Zu demm end doon miah hatt shaffa un vadda fashpott un nunnah gedu, veil miah unsah hofning uf da levendich Gott ksetzt henn, deah vo da Heiland is funn awl mensha, un veiklich funn selli vo glawva.
Nau siddah es miah so en grohsi volk funn zeiya um uns rumm henn, vella alles ablayya es uns zrikk haybt un di sind es so kshvind ivvah-nemd, un vella ohhalda mitt geduld in demm lawf vo fannich uns gedu is.
Fa Gott is nett ungerecht es eah fagest veyyich eiyah verka un eahvet in di leevi es diah gedu hend in sei nohma, vo diah di saylicha kolfa hend, un sind alsnoch am si helfa.
Ich da Johannes binn eiyah broodah, un en mitt-daylah mitt eich in di dreebsawl, im Kaynich-Reich un in di geduld funn Jesus Christus. Ich voah uf em island es Patmos hayst deich's Vatt funn Gott un's zeiknis funn Jesus Christus.
Veil du's Vatt funn mei geduld kalda hosht, doon ich dich aw aus di shtund funn fasuchung halda. Dee fasuchung zayld uf di gans veld kumma fa selli ausbroviahra es uf di eaht layva.