Vo da Abram nein un neintzich yoah ald voah, is da Hah zumm Abram kumma un hott ksawt, “Ich binn da Awlmechtich Gott; lawf fannich miah un sei unshuldich.
No hott Gott ksawt zu eem, “Ich binn da Awlmechtich Gott. Sei fruchtboah un fameah dich. En folk un drubba funn folya zayla kumma funn diah, un kaynicha zayla aus diah kumma.
Un loss da Awlmechtich Gott eich bamhatzichkeit gevva fannich demm mann, so es eah eiyah anra broodah, da Simeon, un aw da Benjamin zrikk kumma lost mitt eich. Un fa mich, vann ich bedreebt binn fa mei kinnah, so muss es sei.”
deich dei faddah sei Gott es diah helft, deich da Awlmechticha es dich ksaykend hott mitt sayya drovva fumm himmel, mitt sayya es deef drunna leiya, mitt sayya funn di brusht un's muddahs-leib.
Un ich habb mich gvissa zumm Abraham, zumm Isaac un zumm Jakob es da Awlmechtich Gott. Avvah bei meim nohma, ‘Hah,’ havvich mich nett vissa glost zu eena.
Veah hott dess gedu un's ausgedrawwa, veah hott di mensha iahra nohch-kummashaft groofa fumm ohfang? Es is mich, da Hah, da eahsht un da letsht. Ich binn Een.”
“Diah sind mei zeiknisa,” sawkt da Hah, “un mei gnecht es ich raus glaysa habb. Dess is so es diah vissa kennet, miah glawva kennet, un fashtay kennet es ich een binn. Eb ich, voah kenn gott gmacht, un's zayld kennah sei noch miah.
“Dess is vass da Hah sawkt— da Kaynich funn Israel, deah es saylich macht, da Awlmechtich Hah; Ich binn da eahsht un da letsht, unni mich hott's kenn Gott.
Zu uns is en kind geboahra vadda, zu uns voah en sohn gevva; di macht fa uns roola zayld uf sei shuldahra roowa. Dess zayld sei nohma sei: Vundahboahrah Roht-Gevvah, Mechtichah Gott, Ayvichah Faddah, Evvahshtah Fridda-Machah.
Dee shtimm hott ksawt, “Ich binn da Alpha un da Omega, da eahsht un da letsht. Vass du saynsht, sell shreib in en buch un shikk's zu di sivva gmayna in Asia: Zu Ephesus, Smyrna, Pergamus, Thyatira, Sardis, Philadelphia un Laodicea.”
Vo ich een ksenna habb, binn ich an sei fees kfalla es vi en dohdah. Avvah eah hott sei rechtsi hand uf mich glaykt un hott ksawt, “Feich dich nett, ich binn da eahsht un da letsht.
Johannes, zu di sivva gmayna in Asia: Gnawt sei zu eich un fridda, funn demm vo is, vo voah un vo noch kumd, un funn di sivva Geishta es fannich sei kaynich-shtool sinn,
Si henn's leet fumm Mosi, Gott sei gnecht, ksunga, un's leet fumm Lamm, un henn ksawt, “Grohs un vundahboah sinn dei verka, oh Hah Gott, du Awlmechtichah. Gerecht un voahlich sinn dei vayya, du Kaynich funn di leit funn alli lendah.
Dee fresh sinn geishtah funn deivela. Si doon grohsi zaycha un gayn naus zu awl di kaynicha funn di gans veld, un geddahra si zammah fa fechta uf em grohsa dawk funn Gott Awlmechtich.
Aus seim maul kumd en shauf shvatt, un mitt demm shvatt hakt eah di leit in alli lendah nunnah. Eah zayld si roola mitt en root funn eisa, un eah drett di vei-press funn em heslicha zann fumm Awlmechticha Gott.
Ich habb no en shtimm keaht vass glaut hott vi en grohsi drubb, vi en shtimm funn en grohs vassah un en shtimm funn laut gviddah am naus greisha, “Halleluja! Unsah Hah, da Awlmechtich Gott, is nau Kaynich fumm reich.
No hott eah ksawt zu miah, “Es is faddich. Ich binn da Alpha un da Omega, da Ohfang un's End. Zu demm vo dashtich is gevvich unni geld, fumm brunna funn levendich vassah.
Yaydah funn di fiah levendichi diahra hott sex flikkel katt, in sich, un um sich rumm voahra si foll awwa. Dawk un nacht henn si nett kshtobt sawwa, “Heilich, heilich, heilich is Gott da Hah, deah Awlmechtich, deah vo voah, vo is, un vo noch kumd.”