No hott Gott da Hah samm shtawb fumm grund gnumma un hott en mensh gmacht. Eah hott en levendichah ohften in sei naws kshnauft, un da mensh is en levendichi sayl vadda.
Deich da shvitz funn deim ksicht solsht du dei ess-sach fadeena biss du viddah zu eaht draysht, veil du funn di eaht kumsht. Du bisht eaht, un solsht viddah eaht vadda.”
Favass fagebsht du nett mei ivvah-dreddes, un nemsht mei sinda vekk? Ich zayl glei nunnah in da shtawb leiya, du zaylsht gukka fa mich, avvah ich zayl nimmi sei.”
Ich zayl nett immah pshuldicha, un aw nett immah zannich sei, veil iahra geisht matt vadda dayt fannich miah, un aw da ohften im mann es ich gmacht habb.
Da Kaynich Zedekia hott no laynich zumm Jeremia kshvoahra: “So shuah es da Hah laybt, deah es uns ohften gebt, zayl ich dich nett doht macha un dich aw nett ivvah-drayya zu selli es dich doht macha vella.”
Dess is es vatt fumm Hah veyyich Israel. Da Hah, deah es di himla auskshtrekt hott, deah es di mavvah funn di eaht gmacht hott un es da ohften in da mensh gedu hott—sellah Hah sawkt:
Avvah da Mosi un da Aaron sinn's ksicht feddahsht uf da grund kfalla un henn ksawt, “Oh Gott, du bisht da Gott funn alli mensh sei geisht. Zaylsht du bays sei mitt di gans fasamling vann yusht ay mann sindicht?”
No hott Jesus naus gegrisha mitt en laudi shtimm, un hott ksawt, “Faddah, ich gebb mei geisht in dei hend!” Un vo eah sell ksawt katt hott, hott eah sei letshtah ohften gnumma.
Diah sind zu di fasamling un di gmay fumm eahsht-geboahrana kumma, dee vo ufkshrivva sinn im Himmel. Diah sind zu Gott, da richtah funn alli mensha kumma, un zu di geishtah funn gerechti mensha es folkumma gmacht sinn,
Miah henn unsah nadiahlichi feddah vo uns kshtrohft henn, un miah gukka nuff zu eena. Vi feel may sedda miah uns unnich da Faddah funn geishta gevva, un no layva?