No is da Elia fannich di leit ganga un hott ksawt, “Vee lang vaklet diah uf zvay seida? Vann da Hah Gott is, dann gaynd eem nohch, avvah vann da Baal Gott is, dann gaynd eem nohch.” Avvah di leit henn nix ksawt.
Da Dawfit hott no da Hah glohbt fannich di gans fasamling, un hott ksawt, “Glohbt bisht du, oh Hah, da Gott funn unsah faddah Israel, un dess is fa'immah un fa'immah.
Si henn di leit gland gans deich Juda, un henn's Ksetz-Buch fumm Hah mitt sich gnumma. Si sinn rumm ganga zu awl di shtett in Juda un henn di leit gland.
Du laynich bisht da Hah. Du hosht da himmel gmacht, da haychsht himmel mitt awl sei shtanna, di eaht un alles es drinn is, da say un alles es drinn is. Du gebsht layva zu alles, un di mechticha im himmel bayda dich oh.
“Dess is vass da Hah sawkt— da Kaynich funn Israel, deah es saylich macht, da Awlmechtich Hah; Ich binn da eahsht un da letsht, unni mich hott's kenn Gott.
Doond nett ziddahra un eich feicha. Habb ich's nett fakindicht un foahksawt lang zrikk? Diah sind mei zeiknis. Hott's en anrah Gott unni mich? Es hott kenn anrah Felsa; ich vays funn kennah.”
Da shrift-geleahrah hott ksawt, “Du solsht da Hah dei Gott leeva mitt awl dei hatz, mitt awl dei sayl, mitt awl dei grefta, un mitt awl dei meind, un dei nochbah leeva vi dich selvaht.”