avvah vann diah zrikk zu miah kummet un mei gebodda haldet un si doond, dann even vann selli ausnannah kshtroit vadda biss an's end fumm himmel, doon ich si zammah bringa funn datt an da blatz es ich raus glaysa habb vo mei nohma voona soll.’
No shikt eah reyyah fa da sohma es diah in da grund sayyet, un's ess-sach es kumd fumm land zayld feel un blendi sei. In sellem dawk zayld eiyah fee vayda in grohsi feldah.
di vadda es ich gebodda habb zu eiyah foah-feddah vo ich si aus Egypta gebrocht habb, aus em eisa-shmelsich offa.’ Ich habb ksawt, ‘Heichet mei shtimm ab un doond alles es ich eich gebodda habb. No zaylet diah mei leit sei un ich zayl eiyah Gott sei.
“Si zayla iahra sohma sayya in fridda, da vei-shtokk gebt sei frucht, es land macht sacha vaxa, un da himmel lost da dau falla. Ich zayl di leit vo noch ivvahrich sinn awl dee sacha gevva.
Bringet's gans zeyyadel in's shtoah-haus, so es ess-sach in meim haus is. Broviahret mich aus in demm,” sawkt da Awlmechtich Hah, “un gukket moll eb ich nett di fenshtahra fumm himmel uf mach fa eich un en sayya uf eich leah biss es ivvah-lawft.