Eah hott ksawt, “Ich voah immah oahrich fleisich fa da Hah, da Awlmechtich Gott; avvah di Kinnah-Israel henn dei bund falossa, dei awldahra nunnah grissa un dei brofayda doht gmacht mitt em shvatt. Ich binn da aynsisht ivvahrich, un nau vella si mich aw doht macha.”
Avvah eah selvaht is noch en dawk veidah in di vildahnis ganga. Eah is an en baysa-bohm kumma un hott sich drunnah kokt. Eah hott kfrohkt fa shteahva un hott ksawt, “Dess is genunk, Hah, nemm nau mei layva funn miah; ich binn nett bessah es mei foah-feddah.”
Du bisht immah gerecht, oh Hah, vann ich mich faglawk zu diah. Doch, muss ich dich frohwa veyyich dei gerichtes: Favass gayt's goot mitt di gottlohsa? Favass gayt alles di unglawvicha iahra vayk?
Oh Hah, du hosht mich fafiaht, un ich habb mich fafiahra glost. Du voahsht zu shteik fa mich un hosht gvunna. Ich binn am fashpott vadda da gans dawk lang, alli-ebbah falacht mich.
No habb ich ksawt, “Ach, Awlmechtichah Hah, du hosht dee leit un Jerusalem veesht fafiaht bei sawwa, ‘Diah zaylet fridda havva,’ diveil es en shvatt an iahra hels is.”
Fa di vision es du ksenna hosht is fa shpaydah naus, dess shvetzt veyyich di end-zeit, un zayld nett letz sei. Even vann's lang gayt, voaht difoah, es zayld fashuah blatz nemma, un zayld nett shpoht sei.
No hott da Mosi da Hah kfrohkt, “Favass hosht du deah druvvel uf dei gnecht gebrocht? Favass habb ich nett gnawt kfunna in dei awwa, es du da lasht funn awl dee leit uf mich glaykt hosht?
Da Joshua hott ksawt, “Oh Hah unsah Gott! Favass hosht du selayva dee leit ivvah da Jordan gebrocht, yusht fa uns in di hend funn di Amoriddah du fa uns doht macha? Vann miah yusht villing gvest veahra fa uf di annah seit fumm Jordan bleiva!
Un's voah em Dawfit oahrich angsht, veil di mennah am shvetza voahra fa een shtaynicha. Di mennah voahra awl fabiddaht im geisht veyyich iahra boova un mayt. Avvah da Dawfit hott sich shteik gmacht deich da Hah sei Gott.