No is da Mosi oahrich bays vadda un hott ksawt zumm Hah, “Nemm iahra opfah nett oh. Ich habb nett so feel es en aysel gnumma funn eena, un habb selayva nett letz gedu zu ennichs funn eena.”
Fa sohwichi deena nett unsah Hah Jesus Christus, avvah iahra ayknah bauch; un si fafiahra selli mitt hatza es nett bessah vissa deich iahra seesi un gladdi kshvetzah.
Nau dess is unsah frayt: unsah innahlich zeiknis sawkt uns es miah henn uns uf kfiaht in di veld mitt heilichkeit un gettlichah eahnsht, nett mitt menshlichi veisheit avvah in di gnawt funn Gott; un unsah lawf voah even may so geyyich eich.
Un vo ich bei eich voah un habb noht katt, habb ich kens funn eich gebaddaht, fa di breedah vo funn Matzedonia kumma sinn henn miah gevva vass ich gebraucht habb. Ich habb mich kalda funn eich nunnah-lawda, un ich zayl ohhalda so du.
Avvah miah henn nix zu du mitt sacha vo hinna rumm un shandlich sinn, un miah lawfa nett shlichtich rumm. Miah fadrayya nett Gott sei Vatt, avvah deich di voahheit ufrichtich bekenna, doon miah uns ufrichtich veisa fannich Gott in di innahlicha gedanka funn awl mensha.
Da Aristarchus, vo do in di jail is mitt miah, greest eich, un aw da Markus, en cousin zumm Barnabas. (Eah is da vann vo diah vatt grikt henn diveyya, un es diah een einemma sellet vann eah kumd.)