'Sis eem oahrich hatt foah-kumma fa sei broodah sayna, un eah is kshvind naus ganga gukka fa en blatz fa heila. Eah is in sei kammah ganga un datt hott eah keild.
No voah di fraw es es levendich kind katt hott, kfild mitt muddah-leevi fa iahra boo, un see hott ksawt zumm kaynich, “Oh mei hah, gebb iahra's levendich kind, mach een nett doht!” Avvah di annah fraw hott ksawt, “Nett ich adda du zayla een havva. Shneidet een in zvay!”
So in drei dawk's zeit henn awl di mennah funn Juda un Benjamin sich fasammeld in Jerusalem. Un uf em zvansishta dawk fumm neinda moonet henn awl di leit im uffena blatz kokt fannich em haus funn Gott. Si voahra am ziddahra veyyich dee sach un veil's am oahrich reyyahra voah.
No sinn awl selli zammah kumma zu miah es sich kfeicht henn veyyich di vadda fumm Gott funn Israel, ivvah dee sind funn selli kfangana es zrikk kumma gvest voahra. Ich habb fashtaund datt kokt biss da ohvet-opfah.
Hott nett mei hand awl dee sacha gmacht, un gmacht es si do sinn?” sawkt da Hah. “Avvah dess is da mensh es ich ditzu gukk, sellah es daymeedich is mitt en gebrocha hatz, un es en furcht hott fa mei vatt.
En veibsmensh am en kind greeya hott angsht veil iahra zeit do is. Avvah vann's kind moll geboahra is, fagest see vass see deich gmacht hott, veil see so froh is es en kind in di veld geboahra is.
So, mei beleebdi breedah, grawt vi diah immah keicht hend, so doond nau aw, nett yusht vann ich datt binn, avvah feel may vann ich nett datt binn, shaffet eiyah saylichkeit aus mitt angsht un ziddahra.
So es vi selli vo raus groofa sinn bei Gott, un vo heilich un leeblich sinn, doond eich oh mitt hatzlichi bamhatzichkeit, freindlichkeit, daymoot, sanftmoot un geduld.
Vann ennich ebbah di nadiahlichi sacha funn dee veld hott un saynd sei broodah in noht, avvah eah macht sei hatz zu geyyich een, vi kann di leevi funn Gott in eem layva?