Loss di preeshtah, em Hah sei deenah, heila kshvissich di tempel-poahtsh un em awldah. Loss si sawwa, “Sei bamhatzich zu dei leit, oh Hah; loss dei eahbshaft nett fashohmd sei, so es di heida si fashpodda. Favass sedda si sawwa unnich di leit, ‘Vo is iahra Gott?’”
Ich habb eich dee sacha ksawt so es diah fridda havva sellet deich mich. In di veld zaylet diah dreebsawl havva, avvah froiyet eich, ich binn di veld ivvah-kumma.”
Mennah funn Israel, heahret dee vadda: Jesus funn Nazareth voah en mann funn Gott unnich eich mitt vundahboahri sacha un vundahra es Gott deich een gedu hott unnich eich, vi diah aw visset.
Sinn si deenah funn Christus? Ich binn en bessahrah. (Ich shvetz vi en nah.) Ich habb feel haddah kshaft. Ich voah ivvah di maws fagaysheld un voah may eikshtekt, un oft shiah doht.
Un vo ich bei eich voah un habb noht katt, habb ich kens funn eich gebaddaht, fa di breedah vo funn Matzedonia kumma sinn henn miah gevva vass ich gebraucht habb. Ich habb mich kalda funn eich nunnah-lawda, un ich zayl ohhalda so du.
Un fasell, froi ich mich in mei shvachheit, in fashohmd vadda, in noht havva, in fafolkt vadda, un in angsht havva fa da villa funn Christus. Fa vann ich shvach binn, no binn ich shteik.
Miah sinn nett vi so feel anri vo's Vatt Gottes fa'ennahra, un's yoosa fa geld macha. Avvah in Christus shvetza miah fannich Gott mitt ufrichtichkeit, un vi mennah vo kshikt sinn funn Gott.
deah vo uns di graft gevva hott fa deenah sei funn seim neiya bund. Dess is nett kshrivva mitt bushtawva avvah mitt em Geisht. Fa da bushtawb macht doht, avvah da Geisht macht levendich.
Avvah miah henn nix zu du mitt sacha vo hinna rumm un shandlich sinn, un miah lawfa nett shlichtich rumm. Miah fadrayya nett Gott sei Vatt, avvah deich di voahheit ufrichtich bekenna, doon miah uns ufrichtich veisa fannich Gott in di innahlicha gedanka funn awl mensha.
Fa gukket moll vass fa eahnsht es dee gettlich dreebsawl auskshaft hott in eich, vi eahnshtlich es diah voahret fa eich unshuldich macha, vi ufgriaht, vass fa'n furcht, vass fa'n falanga, vass fa'n bekimmahnis, vass fa'n shtrohf! In awl dingah hend diah eich unshuldich gmacht in dee sach.
Nau froi ich mich in meim leides fa eich. Un in meim flaysh fill ich uf vass noch nohtvendich voah funn di dreebsawl funn Christus, fa di sayk funn seim leib vo di gmay is.
Nau miah famohna eich, leevi breedah, es diah selli vanna doond vo faul sinn, drayshtet selli vo vennich moot henn, drawwet di shvacha, un seind geduldich mitt alli-ebbah.
Vann du di breedah un shveshtahra dee sacha sawksht, dann bisht du en goodah deenah funn Jesus Christus; aynah es vaxt in di vadda fumm glawva un in di goot lanning es du nohch gmacht hosht.
Fasell, shemm dich nett veyyich em zeiknis funn unsah Hah, adda funn miah es eikshtekt is fa een. Avvah nemm dei dayl funn leides fa's Effangaylium mitt miah in di graft funn Gott.
Nau siddah es miah so en grohsi volk funn zeiya um uns rumm henn, vella alles ablayya es uns zrikk haybt un di sind es so kshvind ivvah-nemd, un vella ohhalda mitt geduld in demm lawf vo fannich uns gedu is.
Ich da Johannes binn eiyah broodah, un en mitt-daylah mitt eich in di dreebsawl, im Kaynich-Reich un in di geduld funn Jesus Christus. Ich voah uf em island es Patmos hayst deich's Vatt funn Gott un's zeiknis funn Jesus Christus.
Veil du's Vatt funn mei geduld kalda hosht, doon ich dich aw aus di shtund funn fasuchung halda. Dee fasuchung zayld uf di gans veld kumma fa selli ausbroviahra es uf di eaht layva.