Hend diah nett heisah fa essa un drinka drinn? Adda hayvet diah di gmay Gottes so niddah es diah dee vo nix henn sich shemma machet? Vass soll ich sawwa zu eich? Soll ich eich lohva fa dess? Sell doon ich nett!
Zu di shvacha binn ich vadda es vi en shvachah, so es ich di shvacha zumm glawva fiahra kann. Ich binn alli sacha vadda zu awl mensha, so es ich deich alli vayya samm saylich macha kann.
Vo ich ksenna habb es si nett ufrichtich voahra veyyich di voahheit fumm Effangaylium, habb ich ksawt zumm Petrus fannich eena awl, “Vann du, vo en Yutt bisht—vann du laybsht vi di Heida un nett vi di Yudda, favass vitt du di Heida macha layva vi di Yudda?”
Ich vays vass du dusht, dei eahvet un dei geduld, un es du evili mensha nett shtenda kansht. Ich vays es du selli ausbroviaht hosht es sawwa si sinn aposhtla avvah sinn nett, un du hosht kfunna es si leeya.
Avvah ich habb ebbes geyyich dich veil du selli fraw, di Jesebel—dee vo sich en brofayt-fraw hayst—losht mei gnechta lanna, un si fafiahra in huahrahrei un in abgott-opfah flaysh essa.