2 Vann ich moll kumm, bitt ich eich avvah es ich nett so foah-vitzich sei brauch es ich mayn ich sett. Fa ich zayl foah-vitzich sei geyyich samm es mayna miah lawfa imma veldlichah vayk.
Fa selli vo layva noch em flaysh setza iahra meind uf di sacha fumm flaysh, avvah selli vo layva noch em Geisht setza iahra meind uf di sacha fumm Geisht.
Voah ich am dess du imma leichtah vayk vo ich dess in meind katt habb? Adda shaff ich mei sacha aus imma veldlichah vayk so es ich “Yau, yau” un “Nay, nay” sawk an di saym zeit?
Ich muss sawwa, zu meim aykna shohm, miah voahra zu shvach fa sell du zu eich. Avvah vass-evvah es ennich ebbah draut braekka diveyya—ich shvetz vi en nah—dess dauf ich aw braekka diveyya.
Fasell, shreib ich dee sacha diveil es ich nett bei eich binn. Dess is so es vann ich moll kumm, brauch ich nett shtreng sei mitt eich fa di macht ausfiahra vass da Hah miah gevva hott; naymlich, fa ufbauwa un nett nunnah reisa.
Ich habb eich shund gvand vo ich's zvett moll bei eich voah. Un nau doon ich eich viddah vanna, diveil es ich nett datt binn: vann ich viddah zrikk kumm, zayl ich nimmand fafayla es eahshtah ksindicht katt hott, un aw nett ennichs funn di anra,