Avvah da Naaman is bays vekk ganga. Eah hott ksawt, “Ich habb gedenkt eah dayt am vennichshta raus kumma zu miah, un dayt anna shtay un da nohma fumm Hah sei Gott ohroofa. Ich habb gedenkt eah dayt sei hand ivvah da blakka hayva un mich hayla funn mei aussatz.
Vo si in Samaria kumma sinn, hott da Elisa ksawt, “Oh Hah, mach dee mennah iahra awwa uf so es si sayna kenna.” No hott da Hah iahra awwa uf gmacht es si sayna henn kenna, un datt voahra si in di mitt funn di shtatt Samaria.
Avvah vann du baydsht, gay laynich in en shtubb un vann du di deah moll zu gmacht hosht, solsht du bayda zu dei Faddah es nimmand's vayst. Un dei Faddah vo alles vayst, zayld diah en betzawling gevva.
Da Petrus hott si awl naus kshikt, un hott nunnah gegneet un gebayda. No hott eah sich zumm dohda leib gedrayt un hott ksawt, “Tabitha, shtay uf!” See hott iahra awwa uf gmacht un vo see da Petrus ksenna hott, hott see sich uf kokt.