Da Hah hott Israel un Juda gvand deich sei brofayda un roht-gevvah, un hott ksawt, “Drayyet vekk funn eiyah evili vayya. Haldet mei gebodda un adninga so vi's gans Ksetz sawkt, dess Ksetz es ich eiyah foah-feddah gebodda habb fa halda, un sell es ich eich gevva habb deich mei gnechta di brofayda.”
Si henn em Hah iahra Gott sei gebodda falossa, un henn sich zvay gegossani kelvah gmacht un en Ashera gleichnis. Si henn di himlisha shtanna ohgebayda un henn Baal gedeend.
“Meindsht du, oh Hah, vi ich shtandhaftich gloffa binn fannich diah mitt en folkumma hatz un habb gedu vass diah kfellich voah?” Un da Hiskia hott biddahlich keild.
“Meindsht du, oh Hah, vi ich shtandhaftich gloffa binn fannich diah mitt en folkumma hatz un habb gedu vass diah kfellich voah?” Un da Hiskia hott biddahlich keild.
di vadda es ich gebodda habb zu eiyah foah-feddah vo ich si aus Egypta gebrocht habb, aus em eisa-shmelsich offa.’ Ich habb ksawt, ‘Heichet mei shtimm ab un doond alles es ich eich gebodda habb. No zaylet diah mei leit sei un ich zayl eiyah Gott sei.
Vo da Barnabas hee kumma is, hott eah di gnawdi Gottes ksenna un voah froh. Eah hott eena zu kshprocha es si mitt iahrem gans hatz fesht am Hah bleiva sella.
Un nau, oh Israel, vass foddaht da Hah eiyah Gott funn eich, unni yusht es diah da Hah eiyah Gott firchtet, in awl sei vayya lawfet, een leevet, un da Hah eiyah Gott deenet mitt awl eiyah hatz un mitt awl eiyah sayl,