Selli aus alli shtamm funn Israel es iahra hatza ksetzt henn fa da Hah, da Gott funn Israel, sucha, sinn hinnich di Lefiddah zu Jerusalem kumma fa opfahra macha zumm Hah, da Gott funn iahra foah-feddah.
vann mei leit, es gnohmd sinn bei meim nohma, sich daymeedicha un bayda, vann si mei ksicht sucha un funn iahra gottlohsi vayya vekk drayya, no heahrich si fumm himmel, fagebb iahra sinda un hayl iahra land.
Uf em fiah un zvansishta dawk funn sellah moonet, sinn di Kinnah-Israel zammah kumma, un voahra am fashta un am sekk-glaydah veahra mitt shtawb uf di kebb.
“Gay un fasammel awl di Yudda zammah in di shtatt Susa, un fashtet fa mich. Doond nett essa adda drinka fa drei dawk un necht. Ich un mei mawda doon aw fashta vi diah doond. Noch sellem gayn ich zumm kaynich, eb's geyyich di law is adda nett. Un vann ich um kumm, dann kumm ich um.”
Im neinda moonet fumm fimfda yoah es em Josia sei boo da Joiakim kaynich funn Juda voah, voah en zeit ausgevva fa fashta fannich em Hah. Dess voah ausgevva fa awl di leit in Jerusalem un awl selli es bei kumma sinn funn di shtett in Juda.
Gevvet en heilichah fasht-dawk aus, roofet en heilichi fasamling zammah. Fasamlet di eldishti, un alli-ebbah es im land voond. Roofet si an's haus funn eiyah Gott, un roofet da Hah oh.
No sinn awl di Israeliddah nuff an Beth-El ganga un henn keild. Si voahra datt fannich em Hah un henn kfasht biss ohvets. Datt henn si brand-opfahra un dank-opfahra gopfaht fannich em Hah.
Si sinn zammah kumma an Mizpa, henn vassah aus en brunna gezowwa un henn's raus gleaht fannich da Hah fa en opfah. Uf sellah dawk henn si kfasht, henn sich bekeaht un henn ksawt, “Miah henn ksindicht geyyich da Hah.” Un da Samuel hott di Kinnah-Israel gricht an Mizpa.