Eah sawkt: “Es is zu leicht en ding es du mei gnecht sei solsht fa di shtamma fumm Jakob zammah bringa, un di leit funn Israel zrikk bringa es ich kalda habb. Ich zayl dich aw en licht macha zu di Heida, so es du mei saylichkeit zu di endah funn di eaht bringsht.”
Veil sei sayl so feel glidda hott, zayld eah's licht fumm layva sayna un zufridda sei. Bei sei eisicht, zayld mei Gerechtah Gnecht feel leit gerecht macha, un zayld iahra sinda drawwa.
“Kummet, awl diah es dashtich sind, kummet zumm vassah; un diah es kenn geld hend, kummet, kawfet un esset! Kummet, kawfet vei un millich, unni geld un es nix kosht.
Maynet diah es ich habb frayt vann di ungettlicha shtauva?” frohkt da Awlmechtich Hah. “Nay, avvah's is miah fraylich vann si funn iahra ungettlichi vayya drayya un layva.
No sawk zu eena, ‘So shuah es ich layb, sawkt da Awlmechtich Hah, ich habb kenn blesiah am doht funn di gottlohsa, avvah leevah es di gottlohsa vekk drayya funn iahra vayya un layva bleiva. So drayyet, drayyet vekk funn eiyah evili vayya! Favass vellet diah shtauva, diah haus funn Israel?’
Zu demm end doon miah hatt shaffa un vadda fashpott un nunnah gedu, veil miah unsah hofning uf da levendich Gott ksetzt henn, deah vo da Heiland is funn awl mensha, un veiklich funn selli vo glawva.
Paulus, en deensht-gnecht funn Gott un en aposhtel funn Jesus Christus, noch em glawva funn selli raus-groofana funn Gott, un es di voahheit fanemma vass eishtimd mitt en gettlich layva.
Da Hah is nett shloh mitt vass eah fashprecht, so vi dayl leit shloh fashtayn. Avvah eah is geduldich mitt uns, un vill nett havva es ennich ebbah faloahra gayt, avvah es alli-ebbah an da blatz kumd fa boos du.
No habb ich noch en engel ksenna am fleeya in di mitt fumm Himmel. Eah hott's ayvich Effangaylium katt fa breddicha zu selli vo uf di eaht layva, zu alli land, kshlecht, shprohch un leit.