Hosht du da Hah fagessa es dich gmacht hott, deah es di himla auskshtrekt hott, un da grund glaykt hott fa di eaht, un bei een fagessa, dich kfeicht hosht alli dawk, veyyich em zann fumm nunnah-dreddah, deah vo's im sinn katt hott fa dich umbringa? Vo is nau da zann fumm nunnah-dreddah?
“Avvah dess is es bund es ich macha zayl mitt em haus funn Israel noch selli dawwa;” sawkt da Hah, “ich du mei ksetz in si nei, un shreib's uf iahra hatz; ich zayl iahra Gott sei, un si zayla mei leit sei.
En mann zayld nimmi sei nochbah adda sei broodah lanna, un sawwa, ‘Lann da Hah kenna,’ fa si zayla mich awl kenna, fumm glenshta zumm grayshta,” sawkt da Hah, “veil ich iahra ungettlichkeit fagebb un nee nimmi an iahra sinda denk.”
Avvah da Drayshtah, da Heilich Geisht, vo da Faddah shikt in meim nohma, eah land eich alli sacha, un gmohnd eich droh an alles es ich ksawt habb zu eich.
Un di grohs drubb es glawvich voah, hott mitt ay hatz, un ay sayl geglawbt. Un nimmand hott ksawt es ennich ebbes es eah katt hott sei ayknes voah, avvah si henn alles mitt-nannah katt.