Vann da Hah's haus nett baut, dann is di eahvet funn di shaff-leit fa nix. Vann da Hah nett ivvah di shtatt vatsht, dann doon di vatshah es vatsha fa nix.
Avvah ich habb ksawt, “Ich habb kshaft fa nix; ich habb mei graft gevva un's hott nix gebatt. Doch, mei recht un vass zu miah heaht is im Hah sei hand, mei lohn is mitt mei Gott.”
Avvah deich di gnawt funn Gott binn ich vass ich binn. Un sei gnawt uf miah voah nett fa nix. Fa ich habb haddah kshaft es si awl. Doch, es voah nett mich avvah di gnawt funn Gott mitt miah.
Deich dess Effangaylium sind diah saylich vadda, vann diah noch meindet un haldet vass ich gebreddicht habb zu eich. Adda dann voah's fa nix es diah geglawbt hend.
Fasell, mei leevi breedah, shtaynd fesht, un losset nett nohch. Doond immah eiyah besht in di eahvet fumm Hah, fa diah visset es eiyah eahvet im Hah nett fa nix is.
Ich binn ganga noch demm es es miah gvissa voah, un habb's Effangaylium fannich si ksetzt vass ich breddich unnich di Heida. Ich habb avvah dess gedu mitt selli laynich vo nuff gegukt voahra ditzu, so es ich nett shpringa dayt adda kshprunga hett fa nix.
vi diah's Vatt funn layva uf hayvet. No kann ich froh sei veyya eich uf em dawk funn Christus veil ich nett kshprunga binn fa nix, adda kshaft habb fa nix.
Miah danka aw Gott di gans zeit fa dess: vo diah's Vatt Gottes ohgnumma hend es diah keaht hend funn uns, hend diah's ohgnumma nett es es vatt funn mensha, avvah fa vass es voahhaftich is: es Vatt funn Gott, dess vass am shaffa is in eich vo glawva.
Fasell, vo ich's nimmi lengah shtenda habb kenna, habb ich kshikt fa ausfinna veyyich eiyah glawva. Ich habb kfeicht es fleicht in samm vayk hott da fasuchah eich fasucht un unsah eahvet voah alles fa nix.
vann eah moll kumd fa hallichkeit greeya funn awl sei saylichi leit. Un awl di glawvicha zayla fashtaund sei ivvah een in sellem dawk. Dess nemd eich ei, veil diah geglawbt henn vass miah eich ksawt henn.