An selli zeit is da Abimelech un sei greeks-gnechta foah-gengah, da Phichol, zumm Abraham kumma un henn ksawt, “Gott is mitt diah in alles es du dusht.
Nau shveah zu miah bei Gott es du mich, mei kinnah un mei nohch-kummashaft nett oh fiahsht. Veis miah, un demm land vo du en fremdah bisht drinn, di saym bamhatzichkeit es ich diah gvissa habb.”
loss sivva mennah funn sei nohch-kummashaft gevva sei zu uns, un miah henka si fannich da Hah an Gibea, di shtatt fumm Saul, deah es groofa voah beim Hah.” Da kaynich hott ksawt, “Ich gebb si zu eich.”
Da kaynich hott da Mephibosheth, em Jonathan sei boo, un em Saul sei kinds-kind, nett ivvah-gedrayt veil eah en bund gmacht katt hott fannich em Hah mitt em Jonathan, em Saul sei boo.
No hott da Saul ksawt zumm Dawfit, “Ksaykend bisht du mei sohn Dawfit. Du zaylsht grohsi sacha du un zaylsht goot ausdrayya.” So is da Dawfit uf sei vayk ganga, un da Saul is viddah haym ganga.