“Vekk uf, oh shvatt, shlakk mei shohf-heedah, shlakk da mann es nayksht is zu miah!” sawkt da Awlmechtich Hah. “Shlakk da shohf-heedah, un di shohf vadda fayawkt, no dray ich mei hand geyyich di glenna.
Nau is en krohn funn gerechtichkeit am voahra fa mich vo da Hah, deah gerecht Richtah, miah gevva zayld an sellem dawk, un nett yusht zu miah, avvah zu awl selli vo in di leevi voahra uf een fa kumma.
Ksaykend is da mann vo di fasuchung deich macht. Fa vann eah's geduldich deich macht, dann grikt eah da layves-krohn vo da Hah fashprocha hott zu selli vo een leeb henn.
Heedet di drubb vo zu Gott heaht un vo unnich eich is. Ivvah-saynet si, nett veil diah misset, avvah frei-villich; nett fa betzawld vadda, avvah mitt en eahnshtlich hatz.
Mei leeblichi, miah sinn nau kinnah funn Gott, un vass miah sei zayla is noch nett gvissa gmacht. Avvah miah vissa vann eah sich moll veist, dann zayla miah sei vi eah is, fa miah zayla een sayna vi eah is.
Saynet, eah kumd mitt di volka, un alli awk zayld een sayna, un aw selli es een deich kshtocha henn. Un awl di kshlechtah funn di eaht zayla heila veyyich eem. Amen.
Feich dich nett veyyich di sacha es du leida musht. Gukk moll, da Deivel zayld samm funn eich eishtekka fa eich ausbroviahra, un fa zeyya dawk zayla diah dreebsawl havva. Avvah seind shtandhaftich biss an da doht, un ich gebb eich en krohn funn ayvich layva.