14 Avvah vann diah leida misset fa di sayk funn gerechtichkeit, dann sind diah ksaykend. Feichet eich nett veyyich iahra gedroi un seind nett gedruvveld,
“Du fashtaysht, oh Hah, denk an mich un gebb acht uf mich. Nemm's aus uf mei fafolkah fa mich. Du bisht geduldich, nemm mich nett vekk, denk droh es ich am fashpott vadda binn fa dei sayk.
Un alli-ebbah es sei heisah, adda breedah, adda shveshtahra, adda faddah, adda muddah, adda kinnah, adda sei feldah falossa hott fa di sayk funn meim nohma, deah grikt en hunnaht mohl so feel, un eah grikt ayvich layva.
Jesus hott no ksawt, “Voahlich ich sawk eich, alli-ebbah es sei haus un breedah un shveshtahra un faddah un muddah un fraw un kinnah un sei land falost, fa mich un's Effangaylium,
Ich loss fridda bei eich; mei fridda gevvich zu eich; ich gebb eich da fridda nett vi di veld gebt. Losset eiyah hatza nett gedruvveld sei un feichet eich aw nett.
Un fasell, froi ich mich in mei shvachheit, in fashohmd vadda, in noht havva, in fafolkt vadda, un in angsht havva fa da villa funn Christus. Fa vann ich shvach binn, no binn ich shteik.
Ksaykend is da mann vo di fasuchung deich macht. Fa vann eah's geduldich deich macht, dann grikt eah da layves-krohn vo da Hah fashprocha hott zu selli vo een leeb henn.
Gukket moll, miah sawwa selli sinn ksaykend vo geduldich sinn. Diah hend keaht vi geduldich es da Hiob voah un hend ksenna vass da Hah endlich gedu hott. Diah kennet sayna es da Hah bamhatzich un goot-maynich is.