17 Un siddah es diah da Faddah ohroofet, deah vo alli-ebbah richt bei unsah verka unni unnahshitt, dann fiahret eiyah layves-lawf mitt furcht diveil es diah do uf di eaht sind.
Da Jakob hott ksawt zumm Pharao, “Di yoahra es ich deich dess layva ganga binn sinn en hunnaht un dreisich. Vennich un unblasiahlich voahra di yoahra funn mei layva. Un ich habb nett so lang glaybt es mei foah-eldra henn diveil es si do deich's layva ganga sinn.”
Losset di furcht fumm Hah uf eich sei, un gevvet acht vi diah richtet, fa da Hah unsah Gott hott nix zu du mitt ungerechtichkeit, ayseidich sei, adda kshenkah nemma hinna rumm.”
Heich mei gebayt ab, oh Hah, un nemm acht funn meim geroof fa hilf, sei nett dawb vann ich am heila binn. Fa ich binn vi en fremdah bei diah, en fremdah, so vi awl mei foah-feddah voahra.
Ich selvaht habb ksawt: ‘Vi froh veah ich fa dich eahra unnich mei kinnah, un diah en leeblich land gevva, di shensht eahbshaft unnich awl di lendah. Ich habb gedenkt du daytsht mich “Leevah Faddah” haysa, un nett vekk drayya funn miah nohch kumma.
Un si henn iahra yingah zu eem kshikt mitt dee vo zumm Herodes kshtokka henn un henn ksawt, “Meishtah, miah vissa es du di voahret sawksht, un da vayk Gottes recht auslayksht, un du gebsht nix um mensha, fa du haybsht kenn mann haychah es en anrah.
Siddah es miah dee fashprechinga henn, leevi breedah, vella uns selvaht sauvah macha funn alles es unsah leib un geisht unsauvah macht. Un vella fassich gay geyyich folkummani heilichkeit mitt di furcht funn Gott.
Fa gukket moll vass fa eahnsht es dee gettlich dreebsawl auskshaft hott in eich, vi eahnshtlich es diah voahret fa eich unshuldich macha, vi ufgriaht, vass fa'n furcht, vass fa'n falanga, vass fa'n bekimmahnis, vass fa'n shtrohf! In awl dingah hend diah eich unshuldich gmacht in dee sach.
Un diah meishtah, doond aw so zu eiyah gnechta. Heahret uf si droiya, fa diah visset es Gott es im Himmel is, aw meishtah is funn eena un funn eich, un bei eem is alli-ebbah gleicha.
Da Hah eiyah Gott is da Gott ovvich awl anri gettah, un da Hah ovvich awl anri hahra. Eah is da grohs, mechtich un shreklich Gott es kenn unnahshitt veist unnich leit, un nemd kenn kshenk hinna rumm.
So, mei beleebdi breedah, grawt vi diah immah keicht hend, so doond nau aw, nett yusht vann ich datt binn, avvah feel may vann ich nett datt binn, shaffet eiyah saylichkeit aus mitt angsht un ziddahra.
So dann, siddah es miah am en Kaynich-Reich greeya sinn es nett kshiddeld sei kann, losset uns gnawt havva, so es miah Gott deena kenna in en vayk es es eem kfellich is, un een eahra mitt angsht.
avvah heilichet Gott es da Hah in eiyah hatza. Un seind immah grisht fa en andvat gevva mitt daymoot un furcht zu alli-ebbah es eich frohkt veyyich di hofning es in eich is.