Feel leit sella diah abvoahra, un leit sella sich nunnah bikka zu diah. Du solsht meishtah sei ivvah dei breedah, un dei muddah iahra boova sella sich bikka zu diah. Faflucht sella selli sei es dich faflucha, un ksaykend sella selli sei es dich saykna.”
Un's zayld zu kumma in sellah dawk, es di Vatzel fumm Jesse raus shtayt es en zaycha zu di leit, un di heida zayla sich zu eem gevva, un sei roo-blatz zayld hallich sei.
Ich zayl en zaycha unnich si setza, un selli es ivvahrich sinn, zu di heida-lendah shikka—zu Tharsis, zu Phul un Lud (goodi bow-sheesah), zu Thubal un Javan, un zu di islands es veit ab es noch nett keaht henn funn miah un mei hallichkeit. Si zayla mei hallichkeit vissa lossa unnich di heida.
Mei nohma is hallich unnich di heida, fumm blatz vo di sunn ufkumd biss vo see nunnah gayt. Ivvahrawlich vadda insens un reini opfahra gopfaht zu meim nohma, veil mei nohma hallich sei zayld unnich di heida,” sawkt da Awlmechtich Hah.
Nau vann iahra unglawva es ivvahrich funn di veld reich gmacht hott, un iahra falles di Heida reich gmacht hott, vi feel may maynd's vann iahra nambah moll foll is?
Un da Jesaia sawkt, “Di Vatzel fumm Jesse zayld kumma. Eah shtayt uf, un vatt en roolah ivvah di leit funn alli lendah, un dee vo nett Yudda sinn doon iahra hofning in een.”
So dann, sind diah nimmi lengah fremdi leit un auslendah, avvah diah sind ay leit mitt selli vo glawvich sinn, un heahret zu di haus-halding funn Gott.
Dess is naymlich, es di Heida mitt-eahvah sinn mitt di Yudda, un sinn en dayl fumm sayma leib. Si zayla mitt-nannah en dayl havva in sellem vass fashprocha is deich Jesus Christus im Effangaylium.