Un Gott hott di vildi diahra funn di eaht gmacht, yaydahs noch iahra aykni satt, es fee noch iahra aykni satt, un alles es uf em bodda graddeld noch iahra aykni satt. Un Gott hott ksenna es es goot voah.
No hott Gott ksawt zumm Noah, “Es end funn awl mensha flaysh is fannich mich kumma, fa di eaht is kfild mitt ungettlichkeit deich si. Ich zayl si un di eaht mitt-nannah ausreiva.
Un heich moll, ich loss en sindfloot funn vassah uf di eaht kumma. Dess macht awl flaysh doht es shnauft un layva hott unnich em himmel. Alles uf di eaht vatt doht gmacht.
Deich dess dutt's land yammahra, un's gayt shlecht fa awl selli es drinn voona; un awl di diahra im feld un di fekkel in di luft, un di fish im say vadda vekk gnumma.
En feiyah fazeaht sach fannich eena, un hinnich eena brend en flamm. Fannich eena is es land vi da Goahra Eden, un hinnich eena vi en veeshti vildahnis, nix kumd vekk funn eena.
“Ich zayl di mensha un di diahra vekk nemma, ich nemm di fekkel im himmel vekk, un di fish im say. Ich mach di gottlohsa falla, un ich shneit da mensh ab funn di gans eaht,” sawkt da Hah.
Si henn gessa un gedrunka, un si henn keiyaht un henn sich heiyahra glost, biss an da dawk vo di sindfloot kumma is un hott si awl doht gmacht. Da Noah voah shund in di oahrich nei ganga.
vann eah nett kalda hott funn di ald veld shtrohfa vo eah di sindfloot uf di ungettlichi leit gebrocht hott, avvah hott da Noah, en breddichah funn gerechtichkeit, kalda funn fasaufa, mitt sivva anri;