Un da Hah hott en leeblichah kshmakk kshmakt, un hott ksawt zu sich selvaht, “Ich vill nee nimmi di eaht faflucha deich da mensh, even vann di gedanka fumm mensh sei hatz evil sinn funn yungem uf. Ich vill nee nimmi alles levendiches doht macha vi ich gedu habb.
Dess is es evil ding in alles es ohgayt unnich di sunn; sell is, es es gleicha end zayld zu alli-ebbah kumma. Un di hatza funn mensha sinn foll evil un unfashtand diveil es si levendich sinn, un shpaydah missa si shtauva.
No hott eah ksawt zu miah, “Mensha-kind, hosht du ksenna vass di eldishti fumm haus funn Israel am du sinn im dunkla, yaydahs in sei shtubb mitt abgott-gleichnisa? Si sawwa, ‘Da Hah saynd uns nett; da Hah hott's land falossa.’”
So aynah es di vadda funn demm fluch heaht, denkt zu sich selvaht es eah saykend sich selvaht un sawkt, “Ich zayl fridda havva, even vann ich gay un du vi ich vill mitt mei dikk-kebbich hatz.” Sell dayt's gvessahda un aw's drukkana mitt-nannah fadauva.
Fa miah voahra aw moll unkshikt, unni veisheit un henn nett keicht. Miah voahra fafiaht un gnechta zu alli sadda lusht un blesiah. Miah henn glaybt in ungerechtichkeit un henn anri leit sacha fagund. Leit henn uns kast un miah henn nannah kast.
Dee henn an ay zeit Gott nett keicht vo eah geduldich gvoaht hott an di zeit fumm Noah, diveil es eah di oahrich gebaut hott. In di oahrich voahra yusht vennich leit, achta in awl, es levendich deich's vassah kumma sinn.