Un Gott hott si ksaykend un hott ksawt, “Seind fruchtboah un fameahret eich. Fillet di eaht un nemmet ivvah-hand ivvah di eaht. Diah sellet ivvah-hand havva ivvah di fish fumm say, ivvah di fekkel funn di luft, un ivvah alli levendich ding es sich faraykt uf di eaht.”
Un ich mach dei nohch-kummashaft es vi da shtawb funn di eaht, so es vann ebbah da shtawb funn di eaht zayla kend, dann kenda di leit funn dei nohch-kummashaft aw gezayld sei.
Un veyyich em Ismael, ich habb dich keaht. Nau gukk moll, ich zayl een saykna un fruchtboah macha es eah sich oahrich fameaht. Eah zayld da faddah sei funn zvelf foah-gengah ivvah leit, un ich zayl een en grohs folk macha.
Si henn di Rebekka ksaykend un henn ksawt zu iahra, “Unsah shveshtah, miah vinsha es du di muddah vasht funn feel dausend mohl zeyya dausend; un es dei nohch-kummashaft di doahra funn di shtett ivvah-nemma zayla funn selli es iahra feinda sinn.”
Un da Hah is zu eem kumma selli nacht un hott ksawt, “Ich binn da Gott funn dei faddah Abraham; feich dich nett, fa ich binn mitt diah. Ich zayl dich saykna un dei nohch-kummashaft fameahra fa di sayk funn mei gnecht da Abraham.”
Ich mach dei nohch-kummashaft sich fameahra es si so feel sinn es di shtanna im himmel, un gebb dei nohch-kummashaft awl dee lendah. Un deich dei nohch-kummashaft vadda awl di leit un kshlechtah funn di eaht ksaykend,
No hott da Isaac ohkfanga oahrich ziddahra un hott ksawt, “Dann veah voah sellah hundah es vild flaysh zu miah gebrocht hott? Ich habb gessa difunn yusht eb du kumma bisht un habb een ksaykend—yau, un eah bleibt ksaykend.”
No hott Gott ksawt zu eem, “Ich binn da Awlmechtich Gott. Sei fruchtboah un fameah dich. En folk un drubba funn folya zayla kumma funn diah, un kaynicha zayla aus diah kumma.
Un loss da Awlmechtich Gott eich bamhatzichkeit gevva fannich demm mann, so es eah eiyah anra broodah, da Simeon, un aw da Benjamin zrikk kumma lost mitt eich. Un fa mich, vann ich bedreebt binn fa mei kinnah, so muss es sei.”
Eah hott ksawt zu miah, ‘Ich zayl dich fruchtboah macha. Du zaylsht dich fameahra un en grohs folk vadda. Ich gebb diah un dei nohch-kummashaft dess land ayvichlich.’
deich dei faddah sei Gott es diah helft, deich da Awlmechticha es dich ksaykend hott mitt sayya drovva fumm himmel, mitt sayya es deef drunna leiya, mitt sayya funn di brusht un's muddahs-leib.
Vann da Hah's haus nett baut, dann is di eahvet funn di shaff-leit fa nix. Vann da Hah nett ivvah di shtatt vatsht, dann doon di vatshah es vatsha fa nix.
Avvah iahra nohch-kummashaft, di Israeliddah, voahra fruchtboah un henn sich oahrich fameaht biss si en grohs folk voahra, so grohs es es land foll voah mitt eena.
Un ich habb mich gvissa zumm Abraham, zumm Isaac un zumm Jakob es da Awlmechtich Gott. Avvah bei meim nohma, ‘Hah,’ havvich mich nett vissa glost zu eena.
Un gukk moll, da Boas is bei kumma funn Bethlehem un hott ksawt zu di shaff-leit, “Da Hah sei bei eich.” Un si henn ksawt zu eem, “Da Hah sayken dich.”