Vi di boova ufgvaxa sinn is da Esau en goodah hundah vadda. Eah voah en mann fumm feld. Avvah da Jakob voah may shtill un hott geglicha dihaym in di tents sei.
Da Esau hott ksawt, “Hott eah nett da recht nohma, Jakob, fa eah hott mich dee zvay moll fafiaht? Eah hott's recht funn mei eahsht-geburt vekk gnumma un nau gukk moll, eah hott mei sayya aw vekk gnumma.” No hott eah ksawt, “Hosht du kenn sayya kalda fa mich?”
Vann dei broodah moll nimmi bays is mitt diah un fagest vass du gedu hosht zu eem, dann shikk ich vatt zu diah fa zrikk kumma funn datt. Favass sett ich eich awl zvay faliahra in aym dawk?”
“Faflucht is sellah uneahlich mensh es en goodah shohf-bokk in sei drubb hott es eah fashprocha hott, un gayt no un opfaht aynah zumm Hah es en faylah hott. Fa ich binn en grohsah kaynich,” sawkt da Awlmechtich Hah, “un mei nohma bringd furcht unnich di heida.”