Da Abraham hott no ufgegukt un datt in di hekka hott eah en shohf-bokk ksenna, kfanga bei sei hanna. Da Abraham is ganga un hott da shohf-bokk gnumma, un hott een ufgopfaht fa en brand-opfah in blatz funn sei sohn.
Du musht leida in shmatza, du dochtah funn Zion, vi en veibsmensh am en kind havva. Du musht nau aus di shtatt gay, un draus im feld voona. Du musht an Babylon gay; datt vasht du viddah frei gmacht. Datt dutt da Hah dich lohs drayya, aus di hand funn dei feinda.
Un's Vatt is flaysh vadda, un hott unnich uns glaybt. Miah henn sei hallichkeit ksenna, foll mitt gnawt un voahheit. Dess voah di hallichkeit fumm Faddah sei aynsishtah Sohn.
Da Hah zayld sei leit richta un zayld bamhatzich sei zu sei gnechta, vann eah saynd es si kenn grefta may henn un's is nimmand may ivvahrich, gebunna adda frei.
Un miah bekenna dess; grohs is dee voahheit es Gott bekand gmacht hott zu uns: Gott hott sich gvissa im flaysh, voah gerecht kaysa im Geisht, voah ksenna bei engel, voah gebreddicht unnich di Heida, voah droh geglawbt in di veld, un voah nuff gnumma in di hallichkeit.
No hott da Samuel en shtay gnumma un hott'n ufkokt zvishich Mizpa un Shen. Eah hott da shtay Ebenezer kaysa un hott ksawt, “Da Hah hott uns kolfa biss do heah.”