Da moon un di sunn zayla blayich vadda mitt shohm, fa da Awlmechtich Hah zayld kaynich sei uf em Berg Zion in Jerusalem, un sei hallichkeit zayld fannich di eldishti sei.
Hayvet eiyah awwa uf un gukket in di hay; veah hott awl dee shtanna gmacht? Eah fiaht si awl raus bei nambah, un rooft si awl bei iahra nayma. Sei macht un awlmechtichi graft is so grohs, es nett ayns funn eena fafayld gay zayld.
Dess is vass da Hah sawkt, sellah es di sunn gebt fa helling deich da dawk, un da moon un di shtanna fa helling deich di nacht; sellah es da say uf shtatt so es di vella roahra— sei nohma is Da Awlmechtich Hah:
Un grawt noch di grohs dreebsawl funn selli zeit, ‘Vatt di sunn dunkel gmacht un da moon gebt sei helling nett. Di shtanna falla fumm Himmel un di grefticha fumm Himmel vadda kshiddeld.’
Es is ay gloahheit funn di sunn un en anri fumm moon un alsnoch en anri funn di shtanna. Un ay shtann is nett gleicha in iahra gloahheit mitt di annah.
Un gevvet acht vann diah nuff in da himmel gukket un saynet di sunn, da moon un di shtanna—awl di sacha im himmel—es diah nett vekk gezowwa vaddet fa nunnah bikka un si deena. Dee sacha hott da Hah eiyah Gott gevva zu alli folk unnich em himmel.