10 Miah sinn vi narra fa da sayk funn Christus, avvah diah hend veisheit deich Christus. Miah sinn shvach avvah diah sind shteik. Diah sind hohch ohksenna, avvah miah sinn fa'acht.
Vo da Jehu raus zu seim meishtah sei gnechta kumma is, henn si een kfrohkt, “Is alles awlrecht? Favass is deah farukt mann zu diah kumma?” Da Jehu hott ksawt zu eena, “Diah kennet deah kall un sei kshvetz.”
Eah voah gezayld vi nix, un voah nett ohgnumma bei mensha, en mann mitt dreebsawl un shmatza. Eah voah aynah es leit nett ohgegukt henn. Eah voah gezayld vi drekk, un miah henn nix zu du havva vella mitt eem.
Di dawwa funn shtrohf sinn do; di zeit fa betzawla is do. Israel soll dess vissa. Veil eiyah sinda so feel sinn, un eiyah hass so grohs is, dann is da brofayt fanumma es en nah, un da geishtlich mann es farukt.
No henn samm philosophahs funn di Eppikurah un di Shtohwiks, gmauld mitt eem. Samm henn ksawt, “Vass vill deah dumm Yutt sawwa?” Anri henn ksawt, “Eah vill uns sawwa funn neiyi gettah,” veil eah Jesus un di uffashtayung gebreddicht hott zu eena.
Vo da Paulus am so shvetza voah fa sich selvaht, hott da Festus ksawt mitt en laudi shtimm, “Paulus, du bisht nayvich diah selvaht. Du hosht so feel lanning es du am dei meind faliahra bisht.”
Fa siddah es in di veisheit funn Gott, di veld in iahra veisheit Gott nett vissa hott kenna, dann voah's Gott leeblich fa selli saylich macha vo glawva deich's gebreddich, dess vass di veld dumhayda hayst.
Da nadiahlich mann nemd nett di sacha oh vo sinn fumm Geisht Gottes; fa si sinn dumhayda zu eem. Eah kann si aw nett fashtay, veil si fashtanna sei missa deich's geishtlicha.
Diah sind nau shund satt; diah sind nau shund reich, un layvet vi kaynicha unni uns. Ich vott diah veahret rechti kaynicha so es miah mitt eich roola kenda!
Vann leit eich fafolka ivvah da nohma funn Christus dann zayla diah ksaykend sei, fa da Geisht funn di hallichkeit un funn Gott root uf eich. Bei eena vatt eah faleshtaht avvah bei eich vatt eah fakleaht.