Eah voah alsnoch am shvetza vo en helli volk ivvah si kumma is, un en shtimm aus di volk hott ksawt, “Dess is mei leevah Sohn, mitt eem binn ich goot zufridda, heichet een ab.”
so es si awl ayns sinn, grawt vi du, Faddah, in miah bisht, un ich in diah. So es si aw ayns in uns sei kenna, un es di veld glawva kann es du mich kshikt hosht.
Un vann moll alli sacha ivvah-gedrayt sinn zu eem, no vatt da Sohn selvaht aw unnich deah gedu vo alles unnich sei fees gedu hott, so es Gott alles in alles is.
En gnecht es groofa is bei em Hah, is frei gmacht bei em Hah un heaht zu eem. Grawt so aw, deah vo frei voah vo eah groofa is vadda, is Christus sei gnecht.
doch fa uns is yusht ay Gott da Faddah. Funn eem is alli ding kumma un miah layva fa een. Fa uns is yusht ay Hah Jesus Christus, un deich een is alli ding kumma un miah layva deich een.
Gukket diah yusht uf dess vass diah sayna kennet? Vann ennich ebbah sich falost es eah zu Christus heaht, loss een viddah ivvah dess denka; miah heahra zu Christus grawt vi eah aw dutt.
Dess voah so es es auskfiaht vadda soll vann di zeit moll folfild is; sell is, fa alli sacha zammah bringa in Christus, di sacha im Himmel un uf di eaht, deich een.