Eah hott ksawt, “Feich dich nett, oh mann es hohch ohksenna is. Fridda sei mitt diah; sei shteik un sei gedrohsht.” Vo eah dess ksawt katt hott, habb ich mei grefta zrikk grikt un habb ksawt, “Du, oh hah, hosht mich fagrefticht, nau shvetz zu miah.”
Mitt gladdi vadda zayld eah selli zu sich zeeya es es bund falossa henn, avvah selli es iahra Gott kenna zayla shtandhaftich ufshtay un geyyich een sei.
Avvah nau sei gedrohsht, Serubabel,’ sawkt da Hah. ‘Sei gedrohsht, Joshua, em Jehozadak sei boo es hohchen-preeshtah is. Seind gedrohsht awl diah leit fumm land,’ sawkt da Hah, ‘un shaffet. Fa ich binn mitt eich,’ sawkt da Awlmechtich Hah.
Diah leit funn Juda un Israel, vi diah als gnumma voahret fa en fluch unnich di heida, so zayl ich eich frei macha un diah zaylet en sayya sei. Feichet eich nett, un losset eiyah hend shteik sei.”
Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: “Losset eiyah hend shteik sei, diah es nau di sayma vadda heahret es ksawt voahra bei di brofayda vo da fuddah glaykt voah fa em Awlmechticha Hah sei haus bauwa. Seind shteik so es da tempel gebaut vatt.
Fasell, mei leevi breedah, shtaynd fesht, un losset nett nohch. Doond immah eiyah besht in di eahvet fumm Hah, fa diah visset es eiyah eahvet im Hah nett fa nix is.
Avvah losset eiyah layves-lawf so sei es es Effangaylium funn Christus veaht is. So es eb ich kumm un sayn eich, adda vekk bleib, ich heahra kann es diah am shtandhaftich shtay sind in aym geisht, un am aynich zammah shaffa sind fa da glawva fumm Effangaylium,
Sell is, vann diah fesht un gegrund bleivet im glawva un drayyet nett vekk funn di hofning fumm Effangaylium. Dess is es Effangaylium vo diah keaht hend un vo gebreddicht voah zu alles levendiches unnich em Himmel, un vass ich, da Paulus, en deenah vadda binn difunn.
Da Epaphras, vo ayns funn eich is un en gnecht funn Jesus Christus, greest eich. Eah dutt eich immah eahnshtlich meinda in sei gebaydah, so es diah folshtendich un folkumma shtaynd in Gottes villa.
Lawf en goot layves-lawf im glawva. Nemm hohld funn ayvich layva, dess vass du groofa voahsht ditzu vo du en goot zeiknis gevva hosht fannich feel zeiya.
Ennich ebbah es sich uf shteld geyyich dei gebodda un nett heicht vann du eem en gebott gebsht, soll doht gmacht sei. Yusht sei shteik, un feich dich nett!”
Nau meind, habb ich diah nett en gebott gevva? Sei shteik un gedrohsht, un feich dich nett. Du solsht kenn angsht adda bang havva. Fa da Hah dei Gott is mitt diah vo-evvah es du anna gaysht.”