Vann da Geisht funn demm vo Jesus uf gvekt hott funn di dohda in eich laybt, dann dutt deah vo Christus Jesus uf gvekt hott funn di dohda aw layva gevva zu eiyah shteahblichi leivah. Dess is deich sei Geisht vo in eich laybt.
Fa da Hah selvaht zayld runnah kumma fumm Himmel mitt en laudah grish, mitt di shtimm fumm haychshta engel, un mitt em blohs-hann funn Gott. Un di dohda in Christus zayla seahsht uf shtay.
Glohbt sei Gott un da Faddah funn unsahm Hah Jesus Christus, deah vo uns viddah-geboahra gmacht hott zu en levendichi hofning in seinra grohsi bamhatzichkeit deich di uffashtayung funn Jesus Christus funn di dohda.
un funn Jesus Christus, deah vo en voah zeiknis gebt; deah vo da eahsht-geboahra is funn di dohda, un vo ivvah di kaynicha funn di eaht is. Zu eem vo uns leeb katt hott, un uns gvesha hott funn unsah sinda mitt sei bloot.
No habb ich en shtimm fumm Himmel keaht sawwa zu miah, “Shreib, ‘Ksaykend sinn di dohda, dee vo shtauva im Hah funn nau on.’” “Yau,” sawkt da Geisht, “Si zayla roowa funn iahra eahvet, un iahra verka kumma eena nohch.”