Vann diah nett abheichet, dann muss ich laynich heila ivvah hohchmoot vi sell; mei awwa doon biddahlich heila, un's awwa-vassah lawft, veil em Hah sei drubb shohf kfanga sei zayld.
Ich heah feel leit am mich fashelda, “Angsht is ivvahrawlich,” sawwa si, “farohdet een! Vella een farohda!” Awl mei freind sinn am voahra un vatsha fa sayna vann ich falla zayl; si sawwa, “Fleicht vatt eah fafiaht, no kenna miah een ivvah-kumma un's ausnemma uf eem.”
Oh, ich vott mei kobb veah en vassah-brunna, un mei awwa en vassah-shpring funn awwa-vassah, so es ich heila kend dawk un nacht fa mei leit es doht gmacht voahra!
Mei feinda, doond eich nett froiya ivvah mich, ich binn anna kfalla avvah ich zayl viddah uf shtay. Ich hokk im dunkla, avvah da Hah zayld mei licht sei.
Si vissa Gott sei gerechti gebodda, es selli vo so sacha doon, fadeena da doht. Even so, doon si nett yusht ohhalda dee sacha du, avvah si henn aw blesiah in anri es si doon.
Vass macht's aus? Yusht so lang es in alli vayya Christus gebreddicht vatt, eb mitt en letzah zeel adda in di voahheit. In awl demm froi ich mich un ich vill mich viddah froiya.