6 Avvah vann du adda dei boova vekk drayyet funn miah, un doond di gebodda un adninga es ich eich gevva habb nett halda, un doond anri gettah deena un ohbayda,
Dess hott blatz gnumma veil di leit funn Israel em Hah iahra Gott nett keicht henn, un henn sei bund gebrocha—alles es da Mosi, em Hah sei gnecht, gebodda hott. Si henn di gebodda nett abkeicht adda si auskfiaht.
Veil si mich falossa henn, un insens gebrend henn zu anri gettah un mich fazand henn mitt awl di abgettah es iahra hend gmacht henn, dann zayld mei zann brenna geyyich deah blatz un zayld nett ausgmacht sei.’
Un du, mei boo Solomon, lann da Gott funn dei faddah kenna un deen een mitt dei gans hatz un mitt en villichi sayl. Fa da Hah sucht di hatza aus, un fashtayt alles es di gedanka im sinn henn. Vann du een suchsht, zaylsht du een finna; avvah vann du een falosht, dann shtohst eah dich vekk fa'immah.
Eah is naus ganga fa da Asa ohdreffa un hott ksawt zu eem, “Asa un gans Juda un Benjamin, heichet miah ab. Da Hah is mitt eich vann diah mitt eem sind. Vann diah een suchet, zaylet diah een finna, avvah vann diah een falosset, dann falost eah eich.
Jerusalem hott veesht ksindicht, un so is unrein vadda. Selli es see eahshtah geaht henn, doon see nau nix zayla, veil si see nakkich ksenna henn. See selvaht yammaht, un drayt sich vekk.
Eah hott ksawt, “Es shpeit mich es ich da Saul kaynich gmacht habb, veil eah sich vekk gedrayt hott funn miah un hott nett gedu vi ich eem ksawt habb.” Da Samuel voah bedreebt un hott di gans nacht zumm Hah groofa.
Fasell sawkt da Hah Gott funn Israel, ‘Ich habb fashprocha es dei haus-halding un dei faddah sei haus-halding fannich miah lawfa sella fa'immah.’ Avvah nau sawkt da Hah, ‘'Sis veit funn miah; selli es mich eahra, zayl ich eahra; avvah selli es mich fa'achta zayla fa'acht vadda.