Eah hott ksawt: “Oh Hah, da Gott funn Israel, es is kenn Gott vi du drovva im himmel adda do hunna uf di eaht. Du haldsht dei bund un veisht dei shtandhaftichi-leevi zu dei gnechta, dee es fannich diah lawfa mitt iahra gans hatz.
Avvah zayld Gott geviss uf di eaht voona? Vei even di himla, yau da haychsht himmel, kann dich nett hayva. Vee feel vennichah deah tempel es ich gebaut habb!
So nau du, Gott da Hah, loss sell voah kumma vass du fashprocha hosht zu meim faddah, da Dawfit, fa du hosht mich kaynich gmacht ivvah en leit es so feel sinn es da shtawb uf di eaht.
Di aylendicha un oahma zayla sucha fa vassah, avvah's is kens datt; iahra zunga sinn drukka mitt dasht. Avvah, ich da Hah, gebb eena andvat; ich, da Gott funn Israel, loss si nett nunnah.
Ich gebb diah keshtlichi sacha fumm dunkla, keshtlichi sacha in fashtekkeldi bletz, so es du vaysht es ich da Hah binn, da Gott funn Israel, deah es dich groofa hott bei deim nohma.
No zayl ich di vadda halda es ich kshvoahra habb zu eiyah foah-feddah fa eena en land gevva es millich un hunnich drinn lawft,’ so vi's is heit.” No habb ich, da Jeremia, ksawt, “Yau, Hah, loss es so sei.”