12 “Veyyich demm tempel es du am bauwa bisht, vann du lawfsht in mei adninga, un mei gebodda haldsht un si dusht, dann doon ich vass ich fashprocha habb zu deim faddah da Dawfit.
Nau, oh Hah, Gott funn Israel, hald sell es du fashprocha hosht zu meim faddah, dei gnecht da Dawfit, vo du ksawt hosht, ‘Vann dei boova acht gevva un lawfa fannich miah vi du hosht, dann zaylsht du unni fayl en mann fannich miah uf em kaynich-shtool funn Israel havva.’
Un du, mei boo Solomon, lann da Gott funn dei faddah kenna un deen een mitt dei gans hatz un mitt en villichi sayl. Fa da Hah sucht di hatza aus, un fashtayt alles es di gedanka im sinn henn. Vann du een suchsht, zaylsht du een finna; avvah vann du een falosht, dann shtohst eah dich vekk fa'immah.
“Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: ‘Vann du in mei vayya lawfsht un mei deensht ausdrawksht, dann solsht du foah gay in meim haus un in mei courts, un ich gebb diah's recht fa shvetza mitt selli es do shtayn.
Sell is, vann diah fesht un gegrund bleivet im glawva un drayyet nett vekk funn di hofning fumm Effangaylium. Dess is es Effangaylium vo diah keaht hend un vo gebreddicht voah zu alles levendiches unnich em Himmel, un vass ich, da Paulus, en deenah vadda binn difunn.