En mann funn Gott is funn Juda ruff kumma an Beth-El in Israel deich's vatt fumm Hah. Dess hott blatz gnumma diveil es da Jerobeam beim awldah kshtanna hott fa insens brenna.
Avvah da mann funn Gott hott ksawt zumm kaynich, “Even vann du miah dihelft gebsht funn vass du aykendsht, dann gayn ich nett mitt diah, un ich ess aw kenn broht un drink kenn vassah do.
Hald mei hatz funn gedrayt sei zu evil, so es ich kenn dayl habb in gottlohsi sacha mitt mennah es evil shaffa. Loss mich nett essa vass si gleicha essa.
No hott da Mosi ksawt zu di fasamling, “Gaynd vekk funn dee ungettlicha mennah iahra tents! Rayyet nix oh es zu eena heaht, adda diah zaylet aw umkumma deich iahra sinda.”
Avvah ich habb eich kshrivva es diah nix zu du havva sellet mitt aynah es en broodah is vann eah in ennichs funn dee sacha is: huahrahrei, lushtahrei, abgettah ohbayda, leshtahrei, saufahrei un leit rawva. Mitt so aynah sella diah nett essa.
No habb ich noch en shtimm fumm Himmel keaht sawwa, “Kummet raus funn iahra, mei leit, so es diah nett en dayl hend mitt iahra sinda, un es diah nett ennichs funn iahra blohwa greeyet.
Da Samuel hott no ksawt, “Hott da Hah may blesiah in opfahra un brand-opfahra es vi em Hah sei shtimm heicha? Gukk moll, fa heicha is bessah es opfahra, un fa's du is bessah es es fett funn shohf-bekk.